۱۲- باب: المَشْيِ إلَى الجُمُعَةِ
باب [۱۲]: رفتن به نماز جمعه
۵٠٧- عَنْ أَبِي عَبْسٍ سأنَّهُ: قَالَ، وَهُوَ ذَاهب إِلَى الجُمُعَةِ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ جيَقُولُ: «مَنِ اغْبَرَّتْ قَدَمَاهُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ حَرَّمَهُ اللَّهُ عَلَى النَّارِ» [رواه البخاری: ٩٠٧].
۵٠٧- از ابو عبسس [۲۳۶]روایت است که وی در حالی که به سوی نماز جمعه روان بود، گفت: از پیامبر خدا جشنیدم که فرمودند:
«کسی که قدم‌هایش در راه خدا غبار آلود شود، خداوند آتش [دوزخ] را بر وی حرام می‌سازد» [۲۳٧].
[۲۳۶] وی عبدالرحمن بن جبر بن عمرو انصاری است، در تمام غزوات با پیامبر خدا جاشتراک داشت، در سال سی وچهار هجری به عمر هفتاد سالگی وفات نمود، و امام بخاری/از وی تنها همین یک حدیث را روایت کرده است، اسد الغابه (۵/۲۴٧-۲۴۸). [۲۳٧] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) مراد از راه خدا، راهی است که در رفتن به آن، طاعت خداوند حاصل می‌گردد، مانند رفتن به نماز جمعه، رفتن به نماز جماعت، رفتن به حج، رفتن به جهاد، رفتن جهت دعوت و تبلیغ برای مسلمانان، رفتن جهت صلح و آشتی بین دو برادر مسلمان، و امثال این‌ها. ۲) همانطوری که این حدیث به عموم خود، رفتن به نماز جمعه را شامل می‌شود، رفتن به طرف هر راه خیر دیگری را نیز شامل می‌شود.