۵۸- باب: الجَهْرِ فِي المَغْرِبِ
باب [۱۱]: بلند خواندن در نماز مغرب
۴۴٠- عَنْ جُبَيْرِ بْنِ مُطْعِمٍ س، قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج: «قَرَأَ فِي المَغْرِبِ بِالطُّورِ» [رواه البخاری: ٧۶۵].
۴۴٠- از جبیر بن مطعمس [۱۳٩]. روایت است که گفت: پیامبر خدا جرا شنیدم که در نماز شام، سورۀ (والطور) را می‌خواندند [۱۴٠].
[۱۳٩] وی جبیر بن مطعم بن عدی قرشی است، زبیر می‌گوید که: جبیر از اشخاص با حلم، و دانشمند قریش بود، و در شناسائی نسب قریش و بلکه همه عرب‌ها به طور عموم یگانه بود، در وقتی که پیامبر خدا جاز طائف برگشتند، ایشان را پناه داد، و یکی از کسانی بود که صحیفه جابرانه قریش را نقض کردند، و در سال پنجاه و هفت هجری وفات یافت، اسد الغابه (۱/۲٧۱-۲٧۲). [۱۴٠] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) در اینکه باید در نماز مغرب از سوره‌های مانند سوره (والطور) خوانده شود، و یا از سوره‌های کوتاه، اختلاف نظر وجود دارد. أ) در نزد امام مالک/خواندن سوره‌های مانند سوره (والطور) در نماز مغرب مکروه است، و از این حدیث چنین جواب می‌دهد که مراد از خواندن سوره (والطور) به معنی خواندن از سوره (والطور) است، نه خواندن همه سوره (والطور). ب) امام شافعی/خواندن چنین سوره‌های را مستحب و یا جائز می‌داند. ج) امام عینی/می‌گوید: اینکه پیامبر خدا جسوره (والطور) را در نماز مغرب خواندند، به جهت بیان این امر بود که خواندن چنین سوره‌های جواز دارد، و در عین حال خبر داشتند که در این نماز از کسانی که دراز خواندن قراءت سبب مشکلات برای آن‌ها می‌شود، وجود ندارند، و علاوه بر آن قراءت پیامبر خدا جاز قراءت دیگران فرق دارد.