۱۸- باب: الخُطْبَةِ قَائِماً
باب [۱۸]: خطبه دادن در حالت ایستاده
۵۱۴- عَنِ عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ ب، قَالَ: «كَانَ النَّبِيُّ جيَخْطُبُ قَائِمًا، ثُمَّ يَقْعُدُ، ثُمَّ يَقُومُ كَمَا تَفْعَلُونَ الآنَ» [رواه البخاری: ٩۲٠].
۵۱۴- از عبدالله بن عمربروایت است که گفت: پیامبر خدا جدر حالت ایستاده خطبه می‌دادند و بعد از آن می‌نشستند، باز دوباره برمی‌خاستند [و خطبه می‌دادند] همچنانی که شما امروز می‌کنید [۲۴۵].
[۲۴۵] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: نظر به این حدیث امام شافعی و امام احمد رحمهما الله ایستادن را در وقت خطبه دادن شرط می‌دانند، ولی در نزد احناف ایستادن در وقت خطبه دادن سنت است نه شرط، و دلیل‌شان حدیثی است که امام بخاری از ابی سعید خدری/روایت می‌کند که گفت: (پیامبر خدا جروزی بر بالای منبر نشستند، و ما هم به اطراف‌شان نشستیم)، و حدیث سهل است که می‌گوید: پیامبر خدا جبرای زنی گفتند: غلام خود را امر کن که برایم منبری بسازد، تا در وقتیکه برای مردم سخن می‌گویم، بر بالای آن بنشینم.