۲۸- باب: مَنْ قَامَ لِجَنَازَةِ يَهُودِيٍّ
باب [۲۸]: کسی که برای جنازه یهودی به پا خاسته است
۶۶٧- عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ ب، قَالَ: مَرَّ بِنَا جَنَازَةٌ، فَقَامَ لَهَا النَّبِيُّ جوَقُمْنَا بِهِ، فَقُلْنَا: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّهَا جِنَازَةُ يَهُودِيٍّ، قَالَ: «إِذَا رَأَيْتُمُ الجِنَازَةَ، فَقُومُوا» [رواه البخاری: ۱۳۱۱].
۶۶٧- از جابر بن عبداللهبروایت است که گفت: جنازه از پیش روی ما گذشت، پیامبر خدا جبرایش برخاستند و ما نیز برخاستیم، و گفتیم: یا رسول الله! این جنازه یهودی است.
فرمودند: «وقتی جنازه را دیدید، برخیزید» [۴۳٩].
[۴۳٩] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: برخاستن پیامبر خدا جبه جهت ملائکه بود که همراه جنازه می‌باشند – چه ملائکه رحمت باشند و چه ملائکه عذاب – در یکی از احادیث آمده است که جنازه گذشت، و پیامبر خدا جبرای آن برخاستند، کسی گفت: این جنازه یهودی است، فرمودند: «ما به احترام ملائکه برمی‌خیزیم»، و یا آنکه برخاستن‌شان خاص جهت انسان بودن آن جنازه بود، زیرا در حدیث دیگری آمده است که جنازه گذشت، پیامبر خدا جبرای آن برخاستند، کسی گفت: این جنازه یهودی است، فرمودند: «مگر انسان نیست»؟ و یا برخاستن‌شان جهت یادآوری از وحشت مرگ بود، همین حدیث در صحیح مسلم به این عبارت است که: جنازه گذشت، پیامبر خدا جبرایش برخاستند، ما هم برخاستیم، و گفتیم یا رسول الله این جنازه از زن یهودی است، فرمودند: «مرگ و حشتناک است، وقتی که جنازۀ را دیدید برخیزید».