فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد دوم

۴۶- باب: مَا قِيلَ فِي أَوْلاَدِ المُسلِمِينَ
باب [۴۶]: آنچه که در مورد اولاد مسلمانان گفته شده است

۶٩۵- عَنْ البَرَاءَ س، قَالَ: لَمَّا تُوُفِّيَ إِبْرَاهِيمُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «إِنَّ لَهُ مُرْضِعًا فِي الجَنَّةِ» [رواه البخاری: ۱۳۸۲].

۶٩۵- از براءسروایت است که گفت: چون ابراهیم÷[فرزند پیامبر خدا ج]وفات یافت، پیامبر خدا جفرمودند:

«برایش در جنت شیردهی است» [۴٧۸].

[۴٧۸] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) طوری که قبلاً یاد آوری نمودیم، تمام فرزندان پیامبر خدا جاز خدیجهلبودند، به استثنای ابراهیم÷که از ماریه قبطیه بود، ابراهیم÷در ذی حجه سال هشتم تولد یافت، و در روز سه شنبه دهم ماه ربیع الاول سال دهم هجری به عمر هژده ماهگی وفات یافت، و در بقیع دفن گردید، و تفصیل بیشتر در مورد اولاد پیامبر خدا جقبلاً گذشت. ۲) در مسند فِریابی آمده است که: بعد از موت قاسم÷پیامبر خدا جنزد خدیجهلرفتند، دیدند که گریه می‌کند، و گفت: یا رسول الله! اگر تا شیر خوارگی‌اش را پوره می‌کرد، زنده می‌بود، کمتر غم می‌خوردم، پیامبر خدا جفرمودند: برایش در بهشت شیردهی است، و شیر خوارگی‌اش را آنجا کامل می‌کند»، گفت: اگر این چیز را می‌دانستم غم و اندوهم کمتر می‌شد، فرمودند: اگر می‌خواهی آوازش را در بهشت برایت بشنوانم؟ گفت: نه خیر، بلکه سخن خدا و رسولش را باور دارم.