٩- باب: النَّحْرِ وَالذَّبْحِ بالمُصَلَّى يَومَ النَّحرِ
باب [٩]: کشتن شتر و گوسفند در عیدگاه در روز عید قربان
۵۳۶- عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب: «أَنَّ النَّبِيَّ جكَانَ يَنْحَرُ، أَوْ يَذْبَحُ بِالْمُصَلَّى» [رواه البخاری: ٩۸۲].
۵۳۶- از ابن عمربروایت است که پیامبر خدا جشتر و غیر شتر را در عیدگاه ذبح می‌کردند [۲٧۲].
[۲٧۲] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) سبب ذبح کردن پیامبر خدا جدر عیدگاه به سبب آن بود که مردم از این روش‌شان آگهی یافته و به آن عمل نمایند، و بدانند که وقت ذبح کردن قربانی بعد از ادای نماز عید است. ۲) برای امام مسلمانان مستحب است تا قربانی‌اش را – اگر مانعی وجود نداشته باشد – در عیدگاه ذبح نماید. ۳) مستحب است که مردمان قربانی خود را بعد از قربانی امام ذبح نمایند، و اگر امامی بود که قربانی نمی‌کرد، و یا از وقت قربانی کردنش اطلاعی حاصل نمی‌شد، هر کس می‌تواند بعد از ادای نماز عید، قربانی‌اش را ذبح نماید.