فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد دوم

فهرست کتاب

۳- باب: سُجُودِ المُسْلِمِينَ مَعَ المُشرِكِينَ وَالمُشْرِكُ نَجَسٌ لَيسَ لَهُ وَضُوءٌ
باب [۳]: سجده کردن مسلمین با مشرکین و اینکه مشرک نجس است و برای وی وضوئی نیست

۳- باب: سُجُودِ المُسْلِمِينَ مَعَ المُشرِكِينَ وَالمُشْرِكُ نَجَسٌ لَيسَ لَهُ وَضُوءٌ
باب [۳]: سجده کردن مسلمین با مشرکین و اینکه مشرک نجس است و برای وی وضوئی نیست

۵٧۱- وحديثه ب: «أَنَّ النَّبِيَّ جسَجَدَ بِالنَّجْمِ، تقدَّم قريبًا من رواية ابن مسعودٍ وزاد في هذه الراوية: وَسَجَدَ مَعَهُ المُسْلِمُونَ وَالمُشْرِكُونَ وَالجِنُّ وَالإِنْسُ» [رواه البخاری: ۱٠٧۱].

۵٧۱- حدیث ابن عباسبدر مورد سجده نمودن پیامبر خدا جدر سورۀ (النجم) از روایت ابن مسعودسقبلاً گذشت، و در این روایت این زیادت هم آمده است که: مسلمین و مشرکین و جن و انس با [پیامبر خدا جسجده نمودند [۳۱۳].

[۳۱۳] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) مراد از این‌هایی که با پیامبر خدا جسجده کردند همان‌هایی بودند که در آنجا حاضر بودند، نه هر مسلمان و هر مشرکی در همه جا. ۲) اینکه ابن عباسبچگونه از سجده جن خبر داده است، به این طریق است که: یا این سخن را از پیامبر خدا جشنیده است، و یا برکت نبی کریم جو اثبات عموم رسالت‌شان، سجده جن برای ابن عباسسکشف گردیده است، و الله تعالی أعلم.