۲- باب: سَجْدَةِ «ص»
باب [۲]: سجدۀ سورۀ (ص)
۵٧٠- عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب، قَالَ: «ص» لَيْسَ مِنْ عَزَائِمِ السُّجُودِ، وَقَدْ «رَأَيْتُ النَّبِيَّ جيَسْجُدُ فِيهَا» [رواه البخاری: ۱٠۶٩].
۵٧٠- از ابن عباسبروایت است که گفت: سجده کردن در سورۀ (ص) حتمی نیست، و با آن‌هم، پیامبر خدا جرا دیدم که از [تلاوت کردن] آن، سجده نمودند [۳۱۲].
[۳۱۲] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: به اتفاق علماء در سورۀ (ص) سجدۀ تلاوت وجود دارد، ولی در اینکه این سجده موکد و واجب است یا نه، بین علماء اختلاف است، در نزد امام ابو حنیفه/و اصحابش سجده در این سوره از واجبات است، و در نزد امام شافعی/، سجدۀ این سوره سجدۀ شکر است که انجام دادن آن در بیرون از نماز مستحب، و در داخل نماز نا روا است.