۱۲- باب: الدُّعاءِ والصَّلاَةِ مِن آخِرِ اللَّيْلِ
باب [۱۲]: دعا کردن و نماز خواندن از آخر شب
۶٠۶- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ جقَالَ: «يَنْزِلُ رَبُّنَا تَبَارَكَ وَتَعَالَى كُلَّ لَيْلَةٍ إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْيَا حِينَ يَبْقَى ثُلُثُ اللَّيْلِ الآخِرُ يَقُولُ: مَنْ يَدْعُونِي، فَأَسْتَجِيبَ لَهُ مَنْ يَسْأَلُنِي فَأُعْطِيَهُ، مَنْ يَسْتَغْفِرُنِي فَأَغْفِرَ لَهُ» [رواه البخاری: ۱۱۴۵].
۶٠۶- از ابو هریرهسروایت است که پیامبر خدا جفرمودند:
«در ثلث اخیر شب پروردگار ما به آسمان اول نزول میکند و میگوید: کیست که دعا کند، و من دعایش را اجابت نمایم، کیست که از من بخواهد، و من آنچه را که خواسته است برایش عطا فرمایم، و کیست که از من طلب آمرزش نماید، و من برایش بیامرزم» [۳۵۴].
[۳۵۴] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) مراد از ثلث اخیر شب که در حدیث آمده است، نسبت به شخصی است که حکم به وی تعلق میگیرد، نه نسبت به مطلق وقت، همچنانی که وقت نماز، و روزه، و افطار، و طلوع آفتاب نسبت به مکلفی است که حکم به وی تعلق میگیرد، نه نسبت به مطلق این وقت، زیرا وقت از یک مکان نیست به مکان دیگر متغیر است، ولی نسبت به شخص، ثابت و محدود و معین است. ۲) اینکه مراد از این نزول، نزول حقیقی است و یا کنایه از نزول رحمت و لطف و اجابت دعا است، بین علماء اختلاف است، و شاید قول امام ابو زرعه رازی/در این مورد فیصله کن باشد که میگوید: «پیامبر خدا جخبر دادهاند که پروردگار ما نزول میکند، میگوئیم نزول میکند، و چون نگفته است که چگونه نزول میکند، نمیگوئیم که چگونه نزول میکند». امام بیهقی/در کتاب (اسماء و صفات) میگوید: «خودم به خط امام ابو عثمان صابونی خواندم که در تعقیب حدیث نزول چنین آمده بود: (استاد ابو منصور میگوید: علماء در معنی این قول پیامبر خدا جکه «خداوند نزول میکند» اختلاف کردهاند، و چون در این مورد از امام ابو حنیفه/پرسان شد، گفت: (بلا کیف)»، و البته همین چیز نظر و عقیده جمهور اهل سنت و جماعت است، که از آن جملهاند: مالک، شافعی، احمد، زهری، اوزاعی، ابن المبارک، مکحول، سفیان ثوری، سفیان بن عیینه، لیث بن سعد، و حماد بن زید، و حماد بن سلمه رحمهم الله و و بسیاری از أئمه و علمای دیگر، بنابراین طوریکه امام ابو حنیفه/میگوید: به این امر ایمان داریم که خداوند نزول میکند، و اینکه نزول خداوند چگونه است؟ نمیدانیم.