فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد دوم

۶٧- باب: إذَا رَكَعَ دُونَ الصَّفِّ
باب [۲٠]: اگر کسی پیش از رسیدن به صف رکوع نمود

۴۵٠- عَنْ أَبِي بَكْرَةَ س، أَنَّهُ انْتَهَى إِلَى النَّبِيِّ جوَهُوَ رَاكِعٌ، فَرَكَعَ قَبْلَ أَنْ يَصِلَ إِلَى الصَّفِّ، فَذَكَرَ ذَلِكَ لِلنَّبِيِّ جفَقَالَ: «زَادَكَ اللَّهُ حِرْصًا وَلاَ تَعُدْ» [رواه البخاری: ٧۸۳].

۴۵٠- از ابو بکرهسروایت است که وی وقتی به پیامبر خدا جرسید که ایشان در حال رکوع کردن بودند، او پیش از آنکه به سر صف برسد، رکوع کرد، این واقعه را برای پیامبر خدا جگفت، فرمودند:

«خداوند حرص تو را زیادتر نماید، ولی دو مرتبه چنین کاری مکن» [۱۵۵].

[۱۵۵] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) ابوبکرهساز آن سبب پیش از رسیدن به سر صف رکوع کرد، که اگر بعد از رسیدن به سر صف رکوع می‌کرد، پیامبر خدا جتا آن وقت سر خود را از رکوع بلند می‌کردند، و در نتیجه آن رکعت را درک نمی‌کرد. ۲) از اینکه پیامبر خدا جابوبکرهسرا به دوباره خواندن نماز امر نکردند، علماء می‌گویند که: اگر کسی پیش از رسیدن به سر صف رکوع کرد، و بعد از آن در حالت رکوع خود را به سر صف رسانید، نمازش صحت پیدا می‌کند، و می‌گویند که نباید فاصله‌اش از صف در وقت رکوع کردن بیش از سه قدم باشد، ولی امام ابو حنیفه/این عمل را مکروه می‌داند.