درس سوم: شرح مسایل چهارگانه (٢/٢)

شیخ محمد بن عبدالوهاب  / می‌گوید:

(بسم الله الرحمن الرحیم. بنام الله گسترده مهرِ مهربان.

الله متعال تو را رحمت کند، بدان که آموختن چهار چیز بر ما واجب است.

اول: علم، که عبارت از شناخت الله متعال و شناخت پیامبرش  ج و شناخت دین اسلام با دلایل است.

دوم: عمل‌کردن به علم.

سوم: دعوت‌کردن به سوی آن.

چهارم: صبر در برابر مشکلاتى که در این راه پیش خواهد آمد.

و دلیلش این فرمودۀ الله متعال است: ﴿وَٱلۡعَصۡرِ١ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَفِي خُسۡرٍ٢ إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلۡحَقِّ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلصَّبۡرِ٣﴾[العصر: ١-٣].

«سوگند به عصر -که انسان در (خسران و) زیان است- مگر کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند، و یکدیگر را به حق سفارش نموده، و یکدیگر را به صبر سفارش کرده‌اند».

امام شافعى  / می‌گوید: «اگر الله متعال جز این سوره هیچ برهان دیگرى بر مخلوقاتش فرود نمى‌آورد همین سوره براى آنان کافى بود».

امام بخارى  / در صحیح بخارى می‌گوید: («بَابٌ: العِلْمُ قَبْلَ القَوْلِ وَالعَمَلِ».

این باب دربارۀ آموختن علم قبل از گفتن و عمل‌کردن است.

زیرا الله متعال می‌فرماید: ﴿فَٱعۡلَمۡ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لِذَنۢبِكَ﴾[محمد:١٩]. «پس بدان که جز الله هیچ معبود برحقى نیست و براى گناهانت طلب مغفرت کن».

مى‌بینیم که قبل از گفتن و عمل‌کردن به فراگرفتن علم امر می‌فرماید).