از ضروریات محقق‌شدن شهادتین بیزاری از شرک و اهل آن است
* الله متعال می‌فرماید: ﴿قَدۡ كَانَتۡ لَكُمۡ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ فِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥٓ إِذۡ قَالُواْ لِقَوۡمِهِمۡ إِنَّا بُرَءَٰٓؤُاْ مِنكُمۡ وَمِمَّا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ كَفَرۡنَا بِكُمۡ وَبَدَا بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمُ ٱلۡعَدَٰوَةُ وَٱلۡبَغۡضَآءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ وَحۡدَهُۥٓ﴾[الممتحنة: ٤].
«یقیناً برای شما سرمشق خوبی در (زندگی) ابراهیم و کسانی که با او بودند وجود دارد، آنگاه که به قوم خود گفتند: «ما از شما و آنچه غیر از الله عبادت می‌كنيد بیزار هستیم، به شما کافر (و منکر) شده‌ایم، و میان ما و شما برای همیشه عداوت و دشمنی آشکار شده است، تا این که به الله یگانه ایمان آورید».
* تأسی از ابراهیم ÷ و کسانی که با او بودند دو مورد را دربر دارد: بیزاری از مشرکان و هرچه که غیر از الله عبادت می‌کنند، و کفر‌ورزیدن به آن‌ها و به آنچه که عبادت می‌کنند، و آشکار نمودن دشمنی و بغض با آن‌ها تا اینکه به یگانگی الله ایمان بیاورند.
* بیزاری از شرک واهل آن دارای اسباب، اهداف و غایاتی است که با پایان یافتن علت و اسباب آن خاتمه می‌یابد و احکام خاص خود را دارد.