امر به پیروی از ملت ابراهیم علیه السلام
* الله متعال پیامبرش ج را به متابعت و پیروی از ملت حنیف ابراهیم ÷ امر نموده است. و در چندین موضع از قرآن کریم ابراهیم ÷ را با وصف حنیف مورد ستایش قرار داده است، طوری که می‌فرماید: ﴿قُلۡ بَلۡ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِۧمَ حَنِيفٗاۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ١٣٥﴾[البقرة: ١٣٥] «بگو: بلکه از آیین ابراهیم که یکتاپرست بود و هرگز از مشرکان نبود (پیروی می‌کنیم)».
و می‌فرماید: ﴿قُلۡ صَدَقَ ٱللَّهُۗ فَٱتَّبِعُواْ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ٩٥﴾[آل عمران: ٩٥].
«بگو: الله راست گفت، پس از آیین ابراهیم که یکتاپرست و حق‌گرا بود، و از مشرکان نبود، پیروی کنید».
و می‌فرماید: ﴿وَمَنۡ أَحۡسَنُ دِينٗا مِّمَّنۡ أَسۡلَمَ وَجۡهَهُۥ لِلَّهِ وَهُوَ مُحۡسِنٞ وَٱتَّبَعَ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۗ وَٱتَّخَذَ ٱللَّهُ إِبۡرَٰهِيمَ خَلِيلٗا١٢٥﴾[النساء: ١٢٥] «و چه کسی نیک آیین‌تر است از کسی که روی خود را به الله سپرد (و مخلصانه تسلیم شد) و نیکوکار (و فرمانبردار) بود و آیین پاک ابراهیم را پیروی کرد؟ و الله ابراهیم را به دوستی خود برگزیده است».
و می‌فرماید: ﴿قُلۡ إِنَّنِي هَدَىٰنِي رَبِّيٓ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ دِينٗا قِيَمٗا مِّلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۚ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ١٦١﴾[الأنعام: ١٦١] «بگو: به تحقیق پروردگارم مرا به راه راست هدایت کرده است، دین درست (و پابر‌جا)، دین (حنیف) ابراهیم يكتا‌پرست، که از مشرکان نبود».
و می‌فرماید: ﴿ثُمَّ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ أَنِ ٱتَّبِعۡ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ١٢٣﴾[النحل: ١٢٣]. «سپس به تو (ای پیامبر!) وحی کردیم که از آیین ابراهیم که حنیف بود و از مشرکان نبود؛ پیروی کن».
و می‌فرماید: ﴿إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ كَانَ أُمَّةٗ قَانِتٗا لِّلَّهِ حَنِيفٗا وَلَمۡ يَكُ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ١٢٠﴾[النحل: ١٢٠]. «به راستی ابراهیم (به تنهایی) امتی بود، فرمانبردار الله، حنیف (= خالی از انحراف) بود و (هرگز) از مشرکان نبود».
* حنیفیتی که آن را الله متعال مدح نموده و کسانی را که به این ملت هستند مورد ستایش قرار داده و پیامبرش ج را به متابعت از آن امر فرموده و نیز بندگانش را به آن امر نموده عبارت است از: اینکه راست بر این دین استوار باشند و چیزی را با الله متعال شریک نگردانند و عبادت را خالصانه برای الله متعال انجام بدهند.
* شیخ الاسلام ابن تیمیه / می‌گوید: قرآن همه‌اش دلالت بر این دارد که حنیفیت ملت ابراهیم ÷ است که همانا عبادت الله متعال به یگانگی و بیزاری از شرک می‌باشد، و عبادت او تعالی به گونه‌ای که او تعالی امر نموده و آن را مشروع ساخته است اجرا می‌شود، و در این حنیفیت هیچ‌گونه عبادتی که با بدعت ایجاد شده است داخل نیست طوری که یهودیان و نصرانی‌ها عباداتی را ایجاد کردند که پیامبران هرگز به آن امر نفرموده بودند.
* و می‌افزاید: «اصمعی گفته است: کسی که از دین یهود و نصارا برگشته در نزد عرب به او حنیف می‌گویند».