٥- بیان وجوب یگانه‌دانستن الله متعال در عبادت
* یگانه‌دانستن الله متعال در عبادت، حقیقت توحید است که به خاطر آن آفریده شده‌ایم.
* در این فرمودۀ الله متعال: ﴿وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ٥٦﴾[الذاريات: ٥٦] «و من جن و انس را نیافریده‌ام مگر برای اینکه مرا عبادت کنند». بیان علت شرعی از آفرینش جن و انس است که مدار ثواب، جزا، امر و نهی، بر آن می‌چرخد.
* و فرمودۀ الله متعال: ﴿وَلَا يَزَالُونَ مُخۡتَلِفِينَ١١٨ إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمۡۗ﴾[هود: ١١٨-١١٩] «ولی همواره اختلاف دارند. * مگر کسی که الله به او رحم کرده باشد، و برای این آنان را آفریده است». بیانِ علت کونیِ مقدرشده‌ای است که مقتضای حکمت او تعالی می‌باشد و در آن آمده است که اختلاف، عذاب است.
* اینکه الله متعال هشدار داده کسی که با او تعالی در عبادتش، احدی را شریک گرداند در آتش جاویدان می‌ماند، و اینکه او تعالی شرک‌آوردن را مورد بخشش و مغفرت قرار نمی‌دهد، خود دلیلی مؤکد بر واجب‌بودن یگانه‌دانستن الله متعال در عبادت است.
* وجوب یگانه‌دانستن الله متعال در عبادت از ضروریات شریعت، عقل و عدالت است؛ چون الله متعال خالق، روزی‌دهنده، مالک و مدبر است. و عبادت غیر الله متعال ظلم بزرگ، حماقت، و گمراهی بزرگ است.