حکم تبریک‌گفتن به کافران در عیدها و جشن‌هایشان:
* تبریک‌گفتن به کفار در عیدهای آنها جایز نیست، و حکم گوینده، نظر به قصد او فرق می‌کند.
- کسی که تبریک اعیاد کفار را به آنها با رضایتمندی از آنچه انجام می‌دهند بگوید؛ پس چنین شخصی کافر بوده از دین اسلام خارج است؛ پناه بر الله.
- و کسی که با عباراتی که در آن ملاطفت و خوش‌رویى وجود دارد کافران را تبریک گفت درحالی که نمی‌خواهد با این کار از عقاید آنها رضایت نشان دهد پس چنین شخصی مرتکب فعل حرام شده است اما محکوم به کفر نمی‌شود مادامی که قلبا کفر آنها را بد ببیند.
- امام ابن قیم / می‌گوید: تبریک‌گفتن به شعایر و مناسبت‌های مربوط به کفار به اتفاق حرام است، مثل اینکه شخصی اعیاد و روزه‌هایشان را تبریک گفته و بگوید: عیدت مبارک، یا به مناسبت این عید تبریک می‌گویم و یا همانند آنها؛ حالا اگر گوینده آن از کفر سالم بماند باز هم عمل او از محرمات بشمار می‌رود، و برابر به تبریک‌گفتن به کافری به خاطر سجده‌نمودنش برای صلیب است، گناه آن نزد الله متعال چنان بزرگ است مانند کسی که الکل استفاده می‌کند یا قتل نفس کرده یا مرتکب زنا شده است. و بیشتر کسانی که قدر و منزلتی برای دین قرار نمی‌دهند مرتکب این امر (تبریک به اعیاد کفار) می‌شوند و نمی‌دانند چه کار زشت و قبیحی کرده‌اند، پس کسی که به عاصی یا بدعتی و یا کافری احترام بگذارد و از عملی که انجام می‌دهد قدردانی نماید، بدون شک در معرض خشم و غضب الله تعالی قرار گرفته است.
- و ابن عثیمین / می‌گوید: بر مسلمان مشابهت به کفار در برگزارکردن محفل‌ها و مناسبت‌های آنها، یا رد و بدل‌کردن هدایا یا توزیع شیرینی، غذادادن، تعطیل‌کردن کارها و مانند آن حرام است، به دلیل این که پیامبر ج می‌فرماید: «مَن تَشَبَّهَ بِقَومٍ فَهُوَ مِنهُم»[٥٩]: «هرکس خود را به قومی تشبیه کند پس او از آنها است».
کسی که همراه کافران در محافل و خوردنی‌های‌شان مشارکت کرد یا اینکه برای لذت‌بردن در فسق، فجور و آوازخوانی آنها شریک شد یقیناً حرام بزرگی را مرتکب شده است، لیکن وی محکوم به کفر نیست مادامی که قلبا از کفر و شرک آنها نفرت داشته باشد.
[٥٩]- سنن ابی‌داود: ٤٠٣١. حکم آلبانی: صحیح.