معنای توحید
* توحید در لغت مصدر «وَحَّدَ، یُوَحِّدُ تَوحیدًا» یعنی چیزی را یکی گرداندن است. پس هرگاه بنده قصد خود را برای الله ﻷ یکی کرد، و در عبادت قصد شریک‌گرداندن را با الله متعال نکرد، او موحد بوده مخلص الله متعال است.
* کسانی که اندک‌ترین چیزی از عبادات را برای غیر الله متعال برمی‌گردانند موحد نیستند، بلکه مشرک هستند و از دین اسلام خارج شده و سزاوار عذاب شدید و دردناک هستند و در آتش جهنم جاویدان می‌مانند؛ پناه بر الله.