درس دوازدهم: مرتبۀ ایمان (١/٢)
شیخ الإسلام محمد بن عبد الوهاب / می‌گوید:
(مرتبۀ دوم ایمان است که هفتادوچند شاخه دارد. بلند‌ترین آن گفتن لا إله إلا الله و پایین‌ترین آن دورکردن اسباب اذیت مردم از راه است، و حیاء شاخه‌‌اى از ایمان می‌باشد.
ارکان ایمان شش تا است: اینکه به الله و فرشتگان و کتاب‌ها و پیامبران الهى و همچنین به روز قیامت و تقدیر اعم از خوب و بد آن ایمان داشته باشى.
دلیل ارکان شش‌گانه ایمان این ارشاد الهى است: ﴿۞لَّيۡسَ ٱلۡبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَكُمۡ قِبَلَ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَلَٰكِنَّ ٱلۡبِرَّ مَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ وَٱلۡكِتَٰبِ وَٱلنَّبِيِّۧنَ﴾ [البقرة: ١٧٧] «نیکى آن نیست که رویتان را به‌سوى مشرق و مغرب آورید بلکه نیکى آن است که بنده به الله و روز بازپسین و فرشتگان و کتب آسمانى و پیغمبران ایمان داشته باشد».
و دلیل تقدیر: این ارشاد الهى است: ﴿إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرٖ٤٩﴾[القمر: ٤٩] «ما هر چیزى را به اندازه آفریدیم».)