ممانعت قریش از رفتن مسلمانان به زیارت خانۀ خدا
قریشیان، وقتی شنیدند که پیامبراکرم جاز مدینه خارج شدهاند، یک انجمن مشورتی تشکیل دادند، و در آن انجمن تصویب کردند که با هر ترتیب ممکن مسلمانان از رفتن به زیارت خانۀ خدا باز داشته شوند! چنانکه پس از اعراض رسول خدا جاز حمله به احابیش، مردی از بنیکعب برای ایشان خبر آورد که قریشیان در ذی طُوی فرود آمدهاند، و دویست سوار به فرماندهی خالدبن ولید در کُراع الغمیم بر سر راه اصلی که به مکه منتهی میشود، به حالت آمادهباشاند. عملاً نیز، خالد درصدد بازداشتن مسلمانان از ادامۀ مسیر برآمد و با سوارکارانش در برابر مسلمانان در جایی که طرفین همدیگر را بنگرند، ایستاد. خالد وقتی دید مسلمانان نماز ظهر میگزارند و رکوع و سجود میکنند، گفت: اینان غافل و بیخبرند، ای کاش بر آنان حمله میبردیم کارشان را یکسره میکردیم! آنگاه تصمیم گرفت که به هنگام نماز عصر ناگهان بر مسلمین حمله بَرَد، اما خداوند حکم نماز خوف را نازل فرمود، و این فرصت از دست خالد گرفته شد.