فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد اول

فهرست کتاب

۲۲- باب: قِيَامُ لَيْلَةِ القَدْرِ مِنَ الإِيمَانِ
باب [۲۲]: زنده داشتن شب قدر از ایمان است

۲۲- باب: قِيَامُ لَيْلَةِ القَدْرِ مِنَ الإِيمَانِ
باب [۲۲]: زنده داشتن شب قدر از ایمان است

۳۳- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ سقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «مَنْ يَقُمْ لَيْلَةَ القَدْرِ، إِيمَانًا وَاحْتِسَابًا، غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ» [رواه البخاری: ۳۵].

۳۳- از ابوهریرهسروایت است که گفت: پیامبر خدا جفرمودند: «کسی که شب قدر را به اساس ایمان و طلب ثواب از خدا زنده نگه دارد، گناهان گذشته‌اش بخشیده می‌شود» [۱٠۲].

[۱٠۲] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) مراد از زنده نگهداشتن شب قدر آن است که این شب را به نماز و ذکر و دعا بگذراند. ۲) مراد از گناهان در این حدیث و در احادیث مشابه آن، گناهان صغیره است، و گناهان کبیره بدون توبه کردن از آن‌ها بخشیده نمی‌شود، چنان‌چه حقوق بندگان نیز تا وقتی که حق‌شان برای‌شان رسانده نشود، و یا رضایت آن‌ها حاصل نشود، قابل بخشیدن نیست، ولو آنکه شخص متجاوز که بر حقوق دیگران تجاوز نموده است، صد شب قدر را زنده نگه دارد، و یا صد بار توبه کند، و یا صد بار حج نماید، در تفصیل بیشتر این موضوع به کتاب (إرشاد الساری، إلی مناسک الملا علی القاری) (ص/۵۲٧-۵۳٩) مراجعه شود، و در مقدمه این موضوع را به تفصیل بیشتری بیان داشتیم.