۴٧- باب: البَوْلِ قَائِمًا وَقَاعِدًا
باب [۴٧]: بول نمودن در حالت ایستاده و نشسته
۱۶۸- عَنْ حُذَيْفَةَ سقَالَ «أَتَى النَّبِيُّ جسُبَاطَةَ قَوْمٍ فَبَالَ قَائِمًا، ثُمَّ دَعَا بِمَاءٍ فَجِئْتُهُ بِمَاءٍ فَتَوَضَّأَ» [رواه البخاری: ۲۲۴].
۱۶۸- از حذیفهس [۲٩۱]روایت است که گفت: پیامبر خدا جدر زبالهدان مردمی داخل شدند، و ایستاده بول کردند، بعد از آن آبی طلب نمودند، آب را حاضر ساختم، و ایشان به آن آب وضوء ساختند [۲٩۲].
[۲٩۱] وی حذیفه بن یمان عبسی است، یکی از صحابههای جلیل القدر است، در صحیح مسلم آمده است که پیامبر خدا جبرایش علم گذشته و آنچه را که تا قیامت رخ میدهد آموختند، وی در اول خلافت علیسدر سال سی و شش هجری وفات یافت، امام بخاری/از وی بیست و دو حدیث روایت کرده است، فتح المبدی (۱/۲۵۲). [۲٩۲] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: بول کردن در حالت ایستاده جواز دارد، و این مذهب اکثر علماء است، وعدۀ نظر به احادیثی که پیامبر خدا جاز بول کردن ایستاده منع کردهاند، بر این نظر اند که بول کردن ایستاده مکروه است، و از حدیث باب چنین جواب میدهند که پیامبر خدا جدر این وقت کمر درد بودند، و نشستن آنها را تکلیف میداد، از این جهت ایستاده بول کردند، و بعضی از احادیث دلالت بر این امر دارد، وعدۀ دیگری میگویند که: پیامبر خدا جاز آن جهت ایستاده بول کردند، که در آن مزبلهدان جای مناسبی برای نشستن وجود نداشت.