فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد اول

۲- باب: غَسْلِ الحَائِضِ رَأْسَ زَوْجِهَا وَتَرْجِيلِهِ
باب [۲]: شستن و مرتب نمودن زن حائض، سر شوهرش را

۲٠۴- وعَنْها لقَالَتْ: «كُنْتُ أُرَجِّلُ رَأْسَ رَسُولِ اللَّهِ جوَأَنَا حَائِضٌ» [رواه البخاری: ۲٩۵].

۲٠۴- و از عائشهلروایت است که گفت: در حالی که دچار عادت ماهانگی بودم، سر پیامبر خدا جرا شانه زده و مرتب می‌کردم.

۲٠۵- وَفي رواية: «وَهُوَ مُجَاوِرٌ فِي المَسْجِدِ، يُدْنِي لَهَا رَأْسَهُ، وَهْيَ فِي حُجْرَتِهَا، فَتُرَجِّلُهُ وَهِيَ حَائِضٌ» [رواه البخاری: ۲٩۶].

۲٠۵- و در روایت دیگری در ادامه حدیث گذشته آمده است که: ... پیامبر خدا جدر حالی که در مسجد معتکف بودند، سرخود را به عائشه نزدیک می‌کردند، و در حالی که عائشه داخل خانه‌اش بود و به عادت ماهانگی گرفتار بود، سرپیامبر خدا جرا شانه می‌زد و مرتب می‌کرد [۳۳۴].

[۳۳۴] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث و حدیث قبلی‌اش آنکه: ۱) روا است که زن در حالت عادت ماهانگی و یا مریضی ولادت سر شوهرش را بشوید، و یا شانه بزند. ۲) خدمت کردن زن برای شوهرش روا است، ولی باید خدمت کردن به موافقت زن باشد، و اگر موافقت نداشت، مرد حق ندارد او را به زور به خدمت خود وادارد. ۳) معتکف اگر سر، و یا پا و یا دست خود را از مسجد بیرون نماید، برایش جواز داشته و اعتکافش باطل نمی‌شود. ۴) شانه زدن موی سر برای مرد، حتی ولو آنکه در حال اعتکاف باشد، روا است. ۵) زن در حالت عادت ماهانگی و مریضی ولادت، نباید به مسجد داخل گردد. ۶) مباشرت ممنوع با زن در حالت اعتکاف، عبارت از جماع کردن و یا انجام دادن مقدمات جماع مانند بوسه زدن و در آغوش گرفتن است، نه مجرد تماس.