٧- باب: اعْتِكَافِ المُسْتَحَاضَةِ
باب [٧]: اعتکاف زن مستحاضه
۲۱۱- عَنْ عَائِشَةَ ل: «أَنَّ النَّبِيَّ جاعْتَكَفَ مَعَهُ بَعْضُ نِسَائِهِ وَهِيَ مُسْتَحَاضَةٌ تَرَى الدَّمَ»، فَرُبَّمَا وَضَعَتِ الطَّسْتَ تَحْتَهَا مِنَ الدَّمِ [رواه البخاری: ۳٠٩].
۲۱۱- از عائشهلروایت است که گفت: یکی از همسران پیامبر خدا جدر حالی که استحاضه بود و خون می‌دید، با پیامبر خدا جبه اعتکاف نشست، و از شدت خونریزی بسا اوقات که طشت را زیرپای خود می‌گذاشت [۳۴٠].
[۳۴٠] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) استحاضه عبارت از خونی است که از زن، در غیر وقت عادت ماهانگی و مریضی ولادت خارج می‌گردد. ۲) آنکه در حالت استحاضه با پیامبر خدا جبه اعتکاف نشسته بود، ام سلمهلبود. ۳) زن در حالت استحاضه می‌تواند به اعتکاف بنشیند، ولی به اعتکاف نشستن زن در حالت عادت ماهانگی و مریضی ولادت جواز ندارد، و حتی داخل شدن وی به مسجد روا نیست.