۱۱- باب: إِذَا صَلَّى فِي ثَوْبٍ لَهُ أَعْلاَمٌ
باب [۱۱]: اگر در جامه که نقش‌دار است نماز خواند
۲۴۵- عَنْ عَائِشَةَ لقَالَتْ: أَنَّ النَّبِيَّ جصَلَّى فِي خَمِيصَةٍ لَهَا أَعْلاَمٌ، فَنَظَرَ إِلَى أَعْلاَمِهَا نَظْرَةً، فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ: «اذْهَبُوا بِخَمِيصَتِي هَذِهِ إِلَى أَبِي جَهْمٍ وَأْتُونِي بِأَنْبِجَانِيَّةِ أَبِي جَهْمٍ، فَإِنَّهَا أَلْهَتْنِي آنِفًا عَنْ صَلاَتِي» [رواه البخاری: ۳٧۳].
۲۴۵- از عائشهلروایت است که گفت: پیامبر خدا جدر جامه که دارای نقش‌ها بود، نماز خواندند، هنگام نماز خواندن، به طرف آن نقش‌ها نظر انداختند، و بعد از نماز خواندن فرمودند: «این جامه‌ام را ببرید و برای (أبوجهم) بدهید، و جامۀ خشن (أبوجهم) را برای من بیاورید، زیرا این جامه سبب از بین رفتن حضور قلبی‌ام در نماز شد» [۴٠۱].
[۴٠۱] از احکام متعلق به این حدیث آنکه: ۱) (ابوجهم) نامش: عامر بن حذیه عدوی است، در روز فتح مکه مسلمان شد، از بزرگان و مشایخ قریش بود، بسیار عمر کرد، و در آخر خلافت معاویه وفات نمود، (أسد الغابه: ۵/۱۶۲-۱۶۳). ۲) سبب اینکه پیامبر خدا جگفتند که این جامه را برای ابوجهم بدهید این بود که بنا به روایت عائشهلکه در موطا مالک/آمده است، ابوجهم آن جامه را برای پیامبر خدا جبخشش داده بود، یعنی: ایشان فرمودند که: جامۀ ابوجهم را برایش پس بدهید. ۳) خشوع و حضور قلب در نماز لازمی و مطلوب است. ۴) اینکه پیامبر خدا ججامه را برای (ابوجحم) دادند، برای آن بود تا از آن در کارهای خانه استفاده نماید و یا او را بفروشد، نه آنکه آن را بپوشد، زیرا پوشیدن جامۀ که سبب از بین بردن حضور قلبی در نماز شود، برای همگان مکروه است.