۲۸- باب: كَفَّارَةِ البُزَاقِ فِي المَسْجِدِ
باب [۲۸]: کفاره تُف کردن در مسجد
۲۶۶- عَنْ أَنَسٍ سقَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: «البُزَاقُ فِي المَسْجِدِ خَطِيئَةٌ وَكَفَّارَتُهَا دَفْنُهَا» [رواه البخاری: ۴۱۵].
۲۶۶- از انسسروایت است که گفت: پیامبر خدا جفرمودند: «انداختن آب دهان در مسجد، اشتباه است، و کفارۀ آن دفن کردن [۴۲۳].
[۴۲۳] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) اگر کسی در مسجد تف می‌کند، باید آن را به وسیلۀ زیر پا کردن، و یا به هر وسیلۀ مناسب دیگری پاک کرده و از بین ببرد. ۲) طوری که قبلا هم گفتیم این در صورتی است که مسجد خاکی باشد، و پنهان کردن آب دهان سبب کثافت و چتلی مسجد نگردد، و چون در این وقت تقریبا همۀ مساجد دارای فرش است، از این‌رو باید از انداختن آب بینی در مسجد، و یا پنهان کردن آن در زیر فرش‌ها خودداری شود، بلکه باید هرکس آب دهان خود را تا جایی که برایش مقدور است با دستمال و یا با چیز دیگری پاک نموده و سبب چتلی و کثافت مسجد نگردد.