۳۵- باب: مَنْ صَلَّى وَقُدَّامَهُ تَنُّورٌ أَوْ نَارٌ أَوْ شَيْءٌ مِمَّا يُعْبَدُ فَأَرَادَ بِهِ وجه الله تعالی
باب [۳۵]: کسی که نماز بخواند و در پیش رویش تنور، یا آتش، قرار داشته باشد...
۲٧۴- عَنْ أَنَسِ بْنِ مالِكِ سقَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: (عُرِضَتْ عَلَيَّ النَّارُ وَأَنَّا أُصَلِّي) [رواه البخاری: ۴۳۱].
۲٧۴- از انس بن مالکسروایت است که گفت: پیامبر خدا جفرمودند: «در حالی که نماز می‌خواندم، آتش [دوزخ] برایم نشان داده شد» [۴۳۲].
[۴۳۲] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: در نزد بعضی از علماء نماز خواندن به طرف آتش روا است، ولی احناف چنین نمازی را مکروه می‌دانند، و از این حدیث چنین جواب می‌دهند که: نبی کریم جآن آتش را قصدا پیش روی خود قرار نداده بودند، بلکه این کار بدون اختیارشان صورت گرفته بود، و علاوه بر آن، این آتش در واقع پیش روی پیامبر خدا جقرار نداشت، بلکه مسافۀ بین آتش و بین پیامبر خدا جبه اندازه بود که جز خدا کسی آن را نمی‌داند، و چندین جواب دیگر. و خلاصه آنکه: چون آتش‌پرست‌ها هنگام عبادت آتش را در پیش روی خود قرار می‌دهند، انجام دادن این کار اگر روی قصد باشد، به اتفاق علماء برای شخص مسلمان حرام است، ولی اگر قصد شخص نمازگذار، عبادت خدا باشد، و بدون اختیارش آتشی پیش رویش قرار می‌گیرد، باکی ندارد، ولی خودش نباید هنگام داخل شدن به نماز طوری به ایستد که آتش پیش رویش قرار بگیرد، و اینکه برای پیامبر خدا جآتش دوزخ نمایان شده بود، چیزی بود که بدون اختیار آن حضرت جواقع شده بود.