۳۶- باب: كَرَاهِيَةِ الصَّلاَةِ فِي المَقَابِرِ
باب [۳۶]: کراهت نماز خواندن در قبرستان
۲٧۵- عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب، عَنِ النَّبِيِّ جقَالَ: «اجْعَلُوا فِي بُيُوتِكُمْ مِنْ صَلاَتِكُمْ وَلاَ تَتَّخِذُوهَا قُبُورًا» [رواه البخاری: ۴۳۲].
۲٧۵- از ابن عمربروایت است که گفت: پیامبر خدا جفرمودند: «چیزی از نمازهای خود را در خانه‌های خود بخوانید، و خانه‌های خود را قبرستان، قرار ندهید» [۴۳۳].
[۴۳۳] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱- معنی این گفتۀ پیامبر خدا جکه خانۀ خود را مانند قبر نسازید این است که: چون بعد از مرگ و داخل شدن به قبر، نماز خواندنی نیست، شما خانه‌های خود را مانند قبرهای خود که در آن‌ها نمازی خوانده نمی‌شود، قرار ندهید. ۲) مراد از نمازی که باید در خانه خوانده شود، نماز نفلی است، ولی نماز فرض، واجب و یا سنت مؤکد است که به جماعت خوانده شود. ۳) بعضی از علماء از آن جمله امام عینی/بر این نظر است که اگر در خانه جماعت صورت می‌گرفت، ثوابش همان ثوابی است که از جماعت مسجد برای شخص داده می‌شود، و این نظر را از امام احمد بن حنبل نیز نقل می‌کند. ۴) در نزد احناف خواندن نماز تراویح در مسجد به جماعتف بهتر از خواندن آن در منزل است، گرچه بعضی از علماء خواندن تراویح را در منزل بهتر می‌دانند.