فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد اول

فهرست کتاب

۳۴- باب: الصَّلاَةِ فِي مَوَاضِعِ الإِبِلِ
باب [۳۴]: نماز خواندن در خوابگاه شتران

۳۴- باب: الصَّلاَةِ فِي مَوَاضِعِ الإِبِلِ
باب [۳۴]: نماز خواندن در خوابگاه شتران

۲٧۳- عَنِ ابْنَ عُمَرَ ب: «أَنَّهُ كَانَ يُصَلِّي إِلَى بَعِيرِهِ»، وَقَالَ: رَأَيْتُ النَّبِيَّ جيَفْعَلُهُ [رواه البخاری: ۴۳٠].

۲٧۳- از ابن عمربروایت است که وی به طرف شتر خود نماز می‌خواند و می‌گفت: پیامبر خدا جرا دیدم که چنین می‌کردند [۴۳۱].

[۴۳۱] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) نماز خواندن به طرف شتر به این طریق است که شتر را خوابانیده و آن را بین خود و بین قبله قرار دهد، که به این طریق شتر برایش سترۀ نماز قرار می‌گیرد. ۲) نماز خواندن به طرف شتر، و یا اگر نماز نفل باشد، بر بالای شتر جواز دارد، ولی نماز خواندن در خوابگاه شتر جواز ندارد، در سنن ابی داود از ابی‌هریرهساز پیامبر خدا جروایت است که فرمودند: «در خوابگاه گوسفندان نماز بخوانید، ولی در خوابگاه شتران [و یا در جای اجتماع شتران] نماز نخوانید».