۶۵- باب: الصَّلاَةِ إِلَى الأُسْطُوَانَةِ
باب [۴]: نماز خواندن به طرف ستون
۳۱۶- عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الأَكْوَعِ س: أَنَّهُ كَانَ يُصَلِّي عِنْدَ الأُسْطُوَانَةِ الَّتِي عِنْدَ المُصْحَفِ، فَقيل له: يَا أَبَا مُسْلِمٍ، أَرَاكَ تَتَحَرَّى الصَّلاَةَ عِنْدَ هَذِهِ الأُسْطُوَانَةِ، قَالَ: فَإِنِّي «رَأَيْتُ النَّبِيَّ جيَتَحَرَّى الصَّلاَةَ عِنْدَهَا» [رواه البخاری: ۵٠۲].
۳۱۶- از سلمه بن اکوعسروایت است که: وی در نزدیک ستونی که در نزد قرآن کریم بود، نماز می‌خواند [۴۸۳].
کسی گفت: ای ابا مسلم! [سبب چیست] که تو را می‌بینم همیشه کوشش می‌کنی که در نزد این ستون نماز بخوانی؟
گفت: چون پیامبر خدا جرا دیدم که کوشش می‌کردند در همینجا نماز بخوانند [۴۸۴].
[۴۸۳] در زمان عثمانسقرآن کریم را در صندوقی قرار داده، و نزدیک ستونی در مسجد نبوی می‌گذاشتند، این ستون به نام (اسطوانۀ مصحف) یا ستون قرآن نامیده می‌شد، و سلمه بن اکوعسعادت داشت که نماز تحیۀ مسجد و نماز نفل را در نزدیک این ستون، می‌خواند. [۴۸۴] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) نماز خواندن پیامبر خدا جدر نزد این ستون در نمازهای نفل بود، و نمازهای فرض را در جای مخصوص آن در بین محراب اداء می‌کردند. ۲) سبب نماز خواندن پیامبر خدا جدر نزد این ستون آن بود تا آن را برای خود (حمایه) قرار دهند، از این جهت اگر کسی در مسجد نماز سنت و یا نفل می‌خواند، بهتر است در جایی بخواند که از عبور و مرور مردم از پیش رویش در امان باشد، و یا آنکه پیش روی خود (حمایۀ) قرار دهد. ۳) بعضی از صحابهشاز آن جمله ابن عمر و سلمه بن اکوع وعدۀ دیگری می‌کوشیندند که به آثار نبوی تبرک بجویند، ولی عدۀ دیگری چنین نبودند، و به این موضوع قبلا هم اشاره نمودیم.