ورود/ثبت نام
درباره
ثبت نام / ورود
تماس با ما
فارسی Persian
English
Malay
Pashto پښتو
Tajik Тоҷикӣ
Urdu اردو
العربية Arabic
جستجو
ورود/ثبت نام
فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد اول
صفحه نخست
کتاب
فهرست کتاب
مشخصات کتاب
دعاء و إهداء
پیشگفتار
صحیح البخاری:
اسباب تألیف صحیح البخاری:
امام بخاری
/
:
شخصیت امام بخاری در نزد علماء:
ترجمۀ صحیح البخاری:
مختصر صحیح البخاری:
مشخصات ترجمه:
مؤلف مختصر صحیح البخاری:
[طریقۀ اختصار]:
(فیض الباری) شرح مختصر صحیح البخاری:
اهم مراجع (فیض الباری):
اول – فتح الباری:
دوم – عمدة القاری:
۲- مؤلف عمدة القاری:
سوم: فتح المبدی:
مسئلۀ أول: اطلاق دست و چشم و... برای خداوند
أ
:
مسئلۀ دوم – محو گناهان به سبب طاعات و عبادات:
مسئلۀ سوم – اختلافات فقهاء در استنباط احکام از احادیث:
۱- كتاب بَدء الوَحي إلى رسول الله
ج
كتاب [۱]: ابتدای نزول وحی بر پیامبر خدا
ج
۱- باب: كَيْفَ كَانَ بَدْءُ الوَحْيِ إِلَى رَسُولِ اللهِ
ج
باب [۱]: چگونگی ابتدای نزول وحی بر پیامبر خدا
ج
۲- كتابُ الإِيمان
۲- کتاب ایمان
[۵٧]
۱- باب: قَوْلُ النَّبِيِّ
ج
: بُنِيَ الإِسْلامُ عَلَى خَمْسٍ
باب [۱]: این قول پیامبر خدا
ج
که اسلام بر پنج چیز بنا یافته است
۲- باب: أُمُورِ الإِيمَانِ
باب [۲]: امور ایمان
۳- باب: الْمُسْلِمُ مَن سَلِمَ المُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَيَدِهِ
باب [۳]: مسلمان [کامل] کسی است که مسلمانان از زبان و دستش در امان باشند.
۴- باب: أَيُّ الإِسْلَامِ أَفْضَلُ؟
باب [۴]: کدام اسلام افضل است؟
۵- باب: إِطْعَامُ الطَّعامِ مِنَ الإِسْلاَمِ
باب [۵]: طعام دادن از اسلام است.
۶- باب: مِنَ الإِيمَانِ أَنْ يُحِبَّ لأَخِيهِ مَا يُحِبُّ لِنَفْسِهِ
باب [۶]: از ایمان آن است که شخص آنچه را که برای خود میخواهد، برای برادر خود هم بخواهد.
٧- باب: حُبُّ الرَّسُولِ
ج
مِنَ الإِيمَانِ
باب [٧]: دوست داشتن پیامبر خدا
ج
از ایمان است
۸- باب: حَلَاوَةِ الإِيمَانِ
باب [۸]: لذت ایمان
٩- باب: عَلاَمَةُ الإِيمَانِ حُبُّ الاَنْصَارِ
باب [٩]: دوست داشتن انصار از ایمان است
۱٠- باب: مِنَ الدِّينِ الْفِرَارُ مِنَ الْفِتَنِ
باب [۱٠]: گریختن از فتنه، از دین است
۱۱- باب: قَوْلِ النَّبِيِّ
ج
: أَنَا أَعْلَمُكُمْ بِالله
باب [۱۱]: این گفتۀ پیامبر خدا
ج
که: من از شما به خدا داناترم
۱۲- باب: تَفَاضُلِ أَهْلِ الإِيمَانِ فِي الأَعْمَالِ
باب [۱۲]: برتری بین اهل ایمان در اعمال است
۱۳- باب: اَلْحَيَاءُ مِنَ الإِيمَانِ
باب [۱۳]: حیاء از ایمان است
۱۴- باب: فَإِنْ تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلاَةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ فَخَلُّوا سَبِيلَهُمْ
باب [۱۴]: اگر توبه کردند و نماز را اقامه نمودند، و زکات دادند، آنها را به حالشان بگذارید
۱۵- باب: مَنْ قَالَ: إِنَّ الإِيمَانَ هُوَ الْعَمَلُ
باب [۱۵]: کسی که میگوید: ایمان عبارت از عمل است
۱۶- باب: إِذَا لَمْ يَكُنِ الإِسْلاَمُ عَلَى الحَقِيقَةِ
باب [۱۶]: زمانی که اسلام به حقیقت نباشد
۱٧- باب: كُفْرَانِ العَشِيرِ وَكُفْر دُونَ كُفْرٍ
باب [۱٧]: ناشکری از شوهر و ناشکریها متفاوت است
۱۸- باب: المَعَاصِي مِنْ أَمْرِ الْجَاهِلِيَّةِ، وَلاَ يُكَفَّرُ صَاحِبُهَا بِارْتِكَابِهَا إِلَّا بِالشِّرْكِ
باب [۱۸]: گناهان از اخلاق جاهلیت است و مرتکب گناهان کافر نمیشود مگر به شرک
۱٩- باب:
﴿
وَإِن طَآئِفَتَانِ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱقۡتَتَلُواْ فَأَصۡلِحُواْ بَيۡنَهُمَاۖ
﴾
باب [۱٩]: اگر دو گروه از مسلمانان باهم به جنگ افتادند، بین آنها صلح کنید
۲٠- باب: ظُلْمٌ دُونَ ظُلْمٍ
باب [۲٠]: ظلم دارای مراتبی است
۲۱- باب: عَلَامَاتِ المُنَافِقِ
باب [۲۱]: علامات شخص منافق
۲۲- باب: قِيَامُ لَيْلَةِ القَدْرِ مِنَ الإِيمَانِ
باب [۲۲]: زنده داشتن شب قدر از ایمان است
- باب: الْجِهَادُ مِنَ الإِيمَانِ
باب [۲۳]: جهاد از ایمان است
۲۴- باب: تَطَوُّعُ قِيَامِ رَمَضَانَ مِنَ الإِيمَانِ
باب [۲۴]: تراویح خواندن در رمضان از ایمان است
۲۵- باب: صَوْمُ رَمَضَانَ احْتِسَابًا مِنَ الإِيمَانِ
باب [۲۵]: روزه گرفتن ماه رمضان برای خدا، از ایمان است
۲۶- باب: الدِّینُ یُسْرٌ
باب [۲۶]: دِین آسان است
۲٧- باب: الصَّلَاةُ مِنَ الإِیمَانِ
باب [۲٧]: نماز از ایمان است
۲۸- باب: حُسْن إِسْلاَمِ المَرْءِ
باب [۲۸]: اسلام حقیقی شخص
۲٩- باب: أَحَبُّ الدِّينِ إِلَى اللهِ أَدْوَمُهُ
باب [۲٩]: بهترین عبادت آن است که دوامدار باشد
۳٠- باب: زِيَادَةِ الإِيمَانِ وَنُقْصَانِهِ
باب [۳٠]: زیادت و نقصان ایمان
۳۱- باب: الزَّكَاةُ مِنَ الإِسْلَامِ
باب [۳۱]: زکات دادن از اسلام است
۳۲- باب: اتِّبَاع الْجَنَائِزِ مِنَ الإِیمَانِ
باب [۳۲]: همراهی کردن با جنازه، از ایمان است
۳۳- باب: خَوْفِ المُؤْمِنِ مِنْ أَنْ يَحْبَطَ عَمَلُهُ وَهُوَ لاَ يَشْعُرُ
باب [۳۳]: ترس مسلمان از اینکه عملش باطل گردد و او متوجه نباشد
۳۴- باب: سُؤَالِ جِبْرِيلَ النَّبِيَّ
ج
عَنِ الإِيمَانِ وَالإِسْلاَمِ وَالإِحْسَان...
باب [۳۴]: سؤال جبرئیل از پیامبر خدا
ج
از ایمان، اسلام و احسان
۳۵- باب: فَضْلِ مَنِ اسْتَبْرَأَ لِدِينِهِ
باب [۳۵]: فضیلت کسی که به جهت دین خود پرهیزگاری نماید
۳۶- باب: أَدَاءُ الخُمُسِ مِنَ الإِيمَانِ
باب [۳۶]: ادای خُمس [غنیمت] از ایمان است
۳٧- باب: مَا جَاءَ أَنَّ الأَعْمَالَ بِالنِّيَّةِ
باب [۳٧]: اعتبار اعمال، وابسته به نیت است
۳۸- باب: قَوْلِ النَّبِيِّ
ج
: الدِّينُ النَّصِيحَةُ
باب [۳۸]: این گفتۀ پیامبر خدا
ج
که دین نصیحت است
۳- كتابُ العِلم
۳- کتاب علم
۱- باب: فَضْلِ العِلْمِ
باب [۱]: فضیلت علم
۲- باب: مَنْ رَفَعَ صَوْتَهُ بِالْعِلْمِ
باب [۲]: کسی که جهت آموزش علم آوازش را بلند نمود
۳- باب: طَرْحِ الإِمَامِ المَسْأَلَةَ عَلَى أَصْحَابِهِ لِيَخْتَبرَ مَا عِنْدَهُمْ مِنَ العِلْمِ
باب [۳]: امتحان نمودن استاد شاگردانش را
۴- باب: القِرَاءَةُ وَالعَرْضِ عَلَى المُحَدِّث
باب [۴]: خواندن حدیث بر مُحَدِّث
۵- باب: قَوْلِ النَّبِيِّ
ج
: رُبَّ مُبَلَّغٍ أَوْعَى مِنْ سَامِعٍ
باب [۵]: این گفته پیامبر خدا
ج
که: بسا تبلیغ شدۀ که از شنونده فهمیدهتر است
۶- باب: مَا كَانَ النَّبِيُّ
ج
يَتَخَوَّلُهُمْ بِالْمَوْعِظَةِ وَالعِلْمِ كَيْ لاَ يَنْفِرُوا
باب [۶]: پیامبر خدا
ج
اوقات مناسبی را برای تعلیم و موعظه اختیار میکردند
٧- باب: مَنْ يُرِدِ الله بِهِ خَيْرًا يُفَقِّهْهُ (فِي الدِّينِ)
باب [٧]: کسی را که خداوند برایش ارادۀ خیر داشته باشد در امور دین دانشش میدهد
۸- باب: اَلْفَهْمُ فِي الْعِلْمِ
باب [۸]: ذکاوت در علم
٩- باب: الِاغْتِبَاطِ فِي العِلْمِ وَالحِكْمَةِ
باب [٩]: جواز رشک بردن در علم و حکمت
۱٠- باب: قَوْلِ النَّبِيِّ
ج
: اللَّهُمَّ عَلِّمْهُ الكِتَابَ
باب [۱٠]: این گفتۀ پیامبر خدا
ج
که: خدایا قرآن را برایش بیاموز
۱۱- باب: مَتَى يَصِحُّ سمَاعُ الصَّغِيرِ
باب [۱۱]: شنیدن حدیث برای طفل چه وقت صحیح است؟
۱۲- باب: فَضْلِ مَنْ عَلِمَ وَعَلَّم
باب [۱۲]: فضیلت تعلم و تعلیم
۱۳- باب: رَفْعِ العِلْمِ وَظُهُورِ الجَهْلِ
باب [۱۳]: از بین رفتن علم و به میان آمدن جهل
۱۴- باب: فَضْلِ العِلْمِ
باب [۱۴]: فضیلت علم
۱۵- باب: الفُتْيَا وَهُوَ وَاقِفٌ عَلَى الدَّابَّةِ وَغَيْرِهَا
باب [۱۵]: فتوی دادن در هنگام سوار بودن بر مرکوب و غیر آن
۱۶- باب: مَنْ أَجَابَ الفُتْيَا بِإِشَارَةِ الرَّأْسِ وَاليَدِ
باب [۱۶]: کسی که از فتوی را به اشارۀ سر و دست جواب داد
۱٧- باب: الرِّحْلَةِ فِي المَسْأَلَةِ النَّازِلَةِ، وَتَعْلِيمِ أَهْلِهِ
باب [۱٧]: رفتن جهت حل مسئلۀ که واقع شده است و تعلیم دادن خانوادۀ خود
۱۸- باب: التَّنَاوُبِ فِي العِلْمِ
باب [۱۸]: نوبت در تحصیل علم
۱٩- باب: الغَضَبِ فِي المَوْعِظَةِ وَالتَّعْلِيمِ إِذَا رَأَى مَا يَكْرَهُ
باب [۱٩]: غضب کردن در وقت موعظه و تعلیم به سبب پیش آمد ناگوار
۲٠- باب: مَنْ أَعَادَ الحَدِيثَ ثَلاَثًا لِيُفْهَمَ عَنْهُ
باب [۲٠]: کسی که حدیث را جهت آنکه فهمیده شده سه بار تکرار نمود
۲۱- باب: تَعْلِيمِ الرَّجُلِ أَمَتَهُ وَأَهْلَهُ
باب [۲۱]: تعلیم دادن شخص کنیز و خانوادۀ خود را
۲۲- باب: عِظَةِ الإِمَامِ النِّسَاءَ
باب [۲۲]: موعظۀ امام به زنها
۲۳- باب: الحِرْصِ عَلَی الْحَدِیثِ
باب [۲۳]: حرص بر شنیدن حدیث
۲۴- باب: كَيْفَ يُقْبَضُ العِلْمُ
باب [۲۴]: علم چگونه از بین میرود
۲۵- باب: هَلْ يُجْعَلُ لِلنِّسَاءِ يَوْماً فِي العِلْمِ
باب [۲۵]: آیا جهت تعلیم زنها روز معینی اختصاص داده میشود؟
۲۶- باب: مَنْ سَمِعَ شَيْئًا فَرَاجَعَ حَتَّى يَعْرِفَهُ
باب [۲۶]: کسی که چیزی را شنیده است و برای آنکه بفهمد دوباره میپرسد
۲٧- باب: لِيُبَلِّغِ الشَّاهِدُ الغَائِبَ
باب [۲٧]: شخص حاضر باید [خبر را] برای شخص غائب برساند
۲۸- باب: إِثْمِ مَنْ كَذَبَ عَلَى النَّبِيِّ
ج
باب [۲۸]: گناه کسی که بر پیامبر خدا
ج
دروغ بگوید
۲٩- باب: كِتَابَةِ الْعِلْمِ
باب [۲٩]: نوشتن علم
۳٠- باب: العِلْمِ وَالعِظَةِ بِاللَّيْلِ
باب [۳٠]: تعلیم دادن و موعظه نمودن به شب
۳۱- باب: السَّمَرِ فِي الْعِلْمِ
باب [۳۱]: بیدار خوابی جهت تحصیل علم
۳۲- باب: حِفْظِ الْعِلْمِ
باب [۳۲]: حفظ علم
۳۳- باب: الإِنْصَاتِ لِلْعُلَمَاءِ
باب [۳۳]: گوش فرا دادن برای علماء
۳۴- باب: مَا يُسْتَحَبُّ لِلْعَالِمِ إِذَا سُئِلَ: أَيُّ النَّاسِ أَعْلَمُ؟
باب [۳۴]: اگر از عالمی پرسان شد که از همه عالمتر کیست؟ بگوید که: خدا
۳۵- باب: مَنْ سَأَلَ وَهُوَ قَائِمٌ عَالِمًا جَالِسًا
باب [۳۵]: کسی که ایستاده از عالمی نشسته چیزی پرسیده است
۳۶- باب: قَوْلِ اللهِ تَعَالَى:
﴿
وَمَآ أُوتِيتُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِلَّا قَلِيلٗا٨٥
﴾
باب [۳۶]: این قول خداوند متعال که: از علم جز مقدار اندکی داده نشدهاید
۳٧- باب: مَنْ خَصَّ بِالعِلْمِ قَوْمًا دُونَ قَوْمٍ كَرَاهِيَةَ أَنْ لاَ يَفْهَمُوا
باب [۳٧]: کسی که از خوف نفهمیدن علم، تنها عدۀ را به آموختن آن اختصاص داده است
۳۸- باب: الْحَیَاءِ فِي العِلْمِ
باب [۳۸]: شرم کردن در تحصیل علم
۳٩- باب: مَنِ اسْتَحْيَا فَأَمَرَ غَيْرَهُ بِالسُّؤَالِ
باب [۳٩]: کسی که خودش حیا کرد و دیگری را امر کرد که پرسان نماید
۴٠- باب: ذِكْرِ العِلْمِ وَالفُتْيَا فِي المَسْجِدِ
باب [۴٠]: بیان کردن علم و فتوی دادن در مسجد
۴۱- باب: مَنْ أَجَابَ السَّائِلَ بِأَكْثَرَ مِمَّا سَأَلَهُ
باب [۴۱]: کسی که سائل را به بیشتر از آنچه که سؤال کرده است جواب داده است
۴- کتابُ الوُضوء
۴- کتاب وضوء
۱- باب: لاَ تُقْبَلُ صَلاَةٌ بِغَيْرِ طُهُورٍ
باب [۱]: هیچ نمازی بدون وضوء قبول نمیشود
۲- باب: فَضْلِ الوُضُوءِ
باب [۲]: فضیلت وضوء
۳- باب: لاَ يَتَوَضَّأُ مِنَ الشَّكِّ حَتَّى يَسْتَيْقِنَ
باب [۳]: از مشکوک شدن، وضوء لازم نمیگردد مگر آنکه متیقن شود
۴- باب: التَّخْفِیفِ فِي الوُضُوءِ
باب [۴]: تخفیف در وضوء
۵- باب: إِسْبَاغِ الوُضُوءِ
باب [۵]: کامل نمودن وضوء
۶- باب: غَسْلِ الوَجْهِ بِاليَدَيْنِ مِنْ غَرْفَةٍ وَاحِدَةٍ
باب [۶]: شستن رو به هردو دست، از برداشتن آب به یک دست
٧- باب: مَا یَقُولُ عِندَ الخَلَاءِ
باب [٧]: آنچه که در وقت دخول بیت الخلاء میگوید؟
۸- باب: وَضْعِ المَاءِ عِنْدَ الخَلاَءِ
باب [۸]: گذاشتن آب در بیت الخلاء
٩- باب: لاَ تُسْتَقْبَلُ القِبْلَةُ بِبَوْلٍ وَلَا غَائطٍ
باب [٩]: در وقت بول و غائط نباید روی خود را به طرف قبله نمود
۱٠- باب: مَنْ تَبَرَّزَ عَلَى لَبِنَتَيْنِ
باب [۱٠]: کسی که در بالای دو خشت قضای حاجت نمود
۱۱- باب: خُرُوجِ النِّسَاءِ إِلَى البَرَازِ
باب [۱۱]: بیرون شدن زنها به قضای حاجت
۱۲- باب: الِاسْتِنْجَاءِ بِالْمَاءِ
باب [۱۲]: استنجاء زدن به آب
۱۳- باب: حَمْلِ العَنَزَةِ مَعَ المَاءِ فِي الِاسْتِنْجَاءِ
باب [۱۳]: برداشتن نیزه و آب در وقت استنجا زدن
۱۴- باب: النَّهْيِ عَنْ الِاسْتِنْجَاءِ بِاليَمِينِ
باب [۱۴]: با دست راست نباید استنجاء زد
۱۵- باب: الِاسْتِنْجَاءِ بِالحِجَارَةِ
باب [۱۵]: استنجاء زدن با سنگ
۱۶- باب: لا يستنجي بِرَوْثٍ
باب [۱۶]: با سرگین استنجاء نزند
۱٧- باب: الوُضُوءِ مَرَّةً مَرَّةً
باب [۱٧]: یکبار یکبار شستن اعضاء در وضوء
۱۸- باب: الوُضُوءُ مَرَّتَيْنِ مَرَّتَيْنِ
باب [۱۸]: دوبار دوبار شستن اعضاء در وضوء
۱٩- باب: الْوُضُوءِ ثَلَاثاً ثَلَاثاً
باب [۱٩]: سه بار سه بار شستن اعضاء در وضوء
۲٠- باب: الِاسْتِنْثَارِ فِي الوُضُوءِ
باب [۲٠]: استنثار در وضوء
۲۱- باب: الِاسْتِجْمَارِ وِتْرًا
باب [۲۱]: استجمار به عدد طاق
۲۲- باب: غَسْلِ الرِّجْلَيْنِ فِي النَّعْلَيْنِ وَلاَ يَمْسَحُ عَلَى النَّعْلَيْنِ
باب [۲۲]: شستن پا در نعلین و مسح نکردن بر نعلین
۲۳- باب: التَّيَمُّنِ فِي الوُضُوءِ وَالغَسْلِ
باب [۲۳]: در وضوء و غسل باید از طرف راست شروع نمود
۲۴- باب: التِمَاسِ الوَضُوءِ إِذَا حَانَتِ الصَّلاَةُ
باب [۲۴]: هنگام فرا رسیدن وقت نماز باید آبی را برای وضوء جستجو نمود
۲۵- باب: المَاءِ الَّذِي يُغْسَلُ بِهِ شَعَرُ الإِنْسَانِ
باب [۲۵]: حکم آبی که موی انسان به آن شسته شود
۲۶- باب: إِذَا شَرِبَ الكَلْبُ فِي إِنَاءِ أَحَدِكُمْ
باب [۲۶]: وقتی که سگ از ظرف شما نوشید
۲٧- باب: مَنْ لَمْ يَرَ الوُضُوءَ إِلَّا مِنَ المَخْرَجَيْنِ
باب [۲٧]: کسی که وضوء را بجز از خارج شدن چیزی از سبیلین، لازم نمیداند
۲۸- باب: الرَّجُلُ يُوَضِّيءُ صَاحِبَهُ
باب [۲۸]: شخصی که دیگری را وضوء میدهد
۲٩- باب: قِرَاءَةِ القُرْآنِ بَعْدَ الحَدَثِ وَغَيْرِهِ
باب [۲٩]: خواندن قرآن بعد از بیوضویی و غیر آن
۳٠- باب: مَسْحِ الرَّأْسِ كُلِّهِ
باب [۳٠]: مسح کردن تمام سر
۳۱- باب: اسْتِعْمَالِ فَضْلِ وَضُوءِ النَّاسِ
باب [۳۱]: استعمال آبی که از وضوی مردم باقی میماند
۳۲- باب: وُضُوءِ الرَّجُلِ مَعَ امْرَأَتِهِ
باب [۳۲]: وضوء ساختن مرد با زنش
۳۳- باب: صَبِّ النَّبِيِّ
ج
وَضُوءَهُ عَلَى المُغْمَى عَلَيْهِ
باب [۳۳]: ریختن پیامبر خدا
ج
آب وضوی خود را بر بالای شخصی که بیهوش شده بود
۳۴- باب: الغُسْلِ وَالوُضُوءِ فِي المِخْضَبِ
باب [۳۴]: غسل نمودن و وضوء ساختن در طشت
۳۵- باب: الوُضُوءِ بِالْمُدِّ
باب [۳۵]: وضوء ساختن از دو رطل آب
۳۶- باب: المَسْحِ عَلَى الخُفَّيْنِ
باب [۳۶]: مسح کردن بر موزه
۳٧- باب: إِذَا أَدْخَلَ رِجْلَيْهِ وَهُمَا طَاهِرَتَانِ
باب [۳٧]: پوشیدن موزه باید در حال طهارت باشد
۳۸- باب: مَنْ لَمْ يَتَوَضَّأْ مِنْ لَحمِ الشَّاةِ وَالسَّوِيقِ
باب [۳۸]: کسی که از خوردن گوشت گوسفند و سویق وضوء نساخت
۳٩- باب: مَنْ مَضْمَضَ مِنَ السَّوِيقِ وَلَمْ يَتَوَضَّأْ
باب [۳٩]: کسی که از خوردن سویق مضمضه کرد و وضوء نساخت
۴٠- باب: هَلْ يُمَضْمَضُ مِنَ اللَّبَنِ
باب [۴٠]: آیا از نوشیدن شیر باید مضمضه کرد؟
۴۱- باب: الوُضُوءِ مِنَ النَّوْمِ وَمَنْ لَمْ يَرَ مِنَ النَّعْسَةِ وَالنَّعْسَتَيْنِ أَوِ الخَفْقَةِ وُضُوءاً
باب [۴۱]: وضوء به سبب خواب شدن، و کسی که از پینکی وضوء را لازم نمیداند
۴۲- الوُضُوءِ مِنْ غَيْرِ حَدَثٍ
باب [۴۲]: وضوء ساختن بدون بیوضوء بودن
۴۳- باب: مِنَ الكَبَائِرِ أَنْ لاَ يَسْتَتِرَ مِنْ بَوْلِهِ
باب [۴۳]: پرهیز نکردن از بول از گناهان کبیره است
۴۴- باب: مَا جَاءَ فِي غَسْلِ البَوْلِ
باب [۴۴]: آنچه که در شستن بول آمده است
۴۵- باب: تَرْكِ النَّبِيِّ
ج
وَالنَّاسِ الأَعْرَابِيَّ حَتَّى فَرَغَ مِنْ بَوْلِهِ فِي المَسْجِدِ
باب [۴۵]: اجازه دادن پیامبر خدا
ج
و مردم، بادیه نشین را تا فارغ شدن از بول کردن در مسجد
۴۶- باب: بَوْلِ الصِّبْيَانِ
باب [۴۶]: بول اطفال
۴٧- باب: البَوْلِ قَائِمًا وَقَاعِدًا
باب [۴٧]: بول نمودن در حالت ایستاده و نشسته
۴۸- باب: البَوْلِ عِنْدَ صَاحِبِهِ وَالتَّسَتُّرِ بِالحَائِطِ
باب [۴۸]: بول نمودن در نزد رفیق خود و حجاب کردن به دیوار
۴٩- باب: غَسْلِ الدَّمِ
باب [۴٩]: شستن خون
۵٠- باب: غَسْلِ المَنِيِّ وَفَرْكِهِ
باب [۵٠]: شستن (منِی) و خراشیدن آن
۵۱- باب: أَبْوَالِ الإِبِلِ وَالدَّوَابِّ وَالغَنَمِ وَمَرَابِضِهَا
باب [۵۱]: حکم بول شتر، گوسفند، و چارپایان دیگر
۵۲- باب: مَا يَقَعُ مِنَ النَّجَاسَاتِ فِي السَّمْنِ وَالمَاءِ
باب [۵۲]: افتادن نجاست در روغن و یا آب
۵۳- باب: البَوْلُ فِي المَاءِ الدَّائِمِ
باب [۵۳]: بول کردن در آب ایستاده
۵۴- باب: إِذَا أُلْقِيَ عَلَى ظَهْرِ المُصَلِّي قَذَرٌ وجِيفَةٌ لَمْ تَفْسُدْ عَلَيْهِ صَلاَتُهُ
باب [۵۴]: اگر بر بالای نمازگذار نجاستی انداخته شود نمازش فاسد نمیشود
۵۵- باب: البُصاقِ وَالمُخَاطِ وَنَحْوِهِ فِي الثَّوْبِ
باب [۵۵]: حکم آب دهان و آب بینی بر روی لباس
۵۶- باب: غَسْلِ المَرْأَةِ الدَّمَ عَنْ وَجْهِهِ أَبِيْها
باب [۵۶]: زنی که خون را از روی پدرش شست
۵٧- باب: السِّوَاكِ
باب [۵٧]: مسواک
۵۸- باب: دَفْعِ السِّوَاكِ إِلَى الأَكْبَرِ
باب [۵۸]: دادن مسواک برای شخص بزرگتر
۵٩- باب: فَضْلِ مَنْ بَاتَ عَلَى الوُضُوءِ
باب [۵٩]: فضیلت خواب شدن با وضوء
۵- كتابُ الغُسْلِ
۵- کتاب غُسل
ا- باب: الوُضُوءِ قَبْلَ الغُسْلِ
باب [۱]: وضوء کردن پیش از غسل
۲- باب: غُسْلِ الرَّجُلِ مَعَ امْرَأَتِهِ
باب [۲]: غسل نمودن مَرد با همسرش
۳- باب: الغُسْلِ بِالصَّاعِ وَنَحْوِهِ
باب [۳]: غسل نمودن به آبی که به گنجایش صاع و امثال آن باشد
۴- باب: مَنْ أَفَاضَ عَلَى رَأْسِهِ ثَلاَثًا
باب [۴]: کسی که سه بار بر سرش آب ریخت
۵- باب: مَنْ بَدَأَ بِالحِلاَبِ أَوِ الطِّيبِ عِنْدَ الغُسْلِ
باب [۵]: کسی که پیش از غسل نمودن، ظرف آب و خوشبویی را آماده میکرد
۶- باب: إِذَا جَامَعَ ثُمَّ عَادَ
باب [۶]: تکرار جماع
٧- باب: مَنْ تَطَيَّبَ واغْتَسَلَ
باب [٧]: کسی که بعد از استعمال خوشبویی غسل نمود
۸- باب: تَخْلِيلِ الشَّعَرِ أثناء الغُسلِ
باب [۸]: داخل کردن انگشتان در موی سر، هنگام غُسل کردن
٩- باب: إِذَا ذَكَرَ فِي المَسْجِدِ أَنَّهُ جُنُبٌ يَخْرُجُ كَمَا هُوَ وَلاَ يَتَيَمَّمُ
باب [٩]: اگر در مسجد بیادش آمد که جنب است، باید همان طور بیرون شود و تیمم نکند
۱٠- باب: مَنِ اغْتَسَلَ عُرْيَانًا وَحْدَهُ فِي خَلْوَة
باب [۱٠]: کسی که در حالت تنهائی در خلوت برهنه غسل نمود
۱۱- باب: التَّسَتُّرِ فِي الغُسْلِ عِنْدَ النَّاسِ
باب [۱۱]: هنگام غسل کردن در نزد مردم، باید خود را بپوشاند
۱۲- باب: عَرَقِ الجُنُبِ وَأَنَّ المُؤمِنَ لاَ يَنْجُس
باب [۱۲]: حکم عرق شخص جنب و اینکه مؤمن نجس نمیشود
۱۳- باب: مَبيْت الجُنُبِ إذا تَوضَّأ...
باب [۱۳]: خوابیدن در حال جنابت بعد از وضوء ساختن
۱۴- باب: إِذَا التَقَى الخِتَانَانِ
باب [۱۴]: وقتی که التقاء ختانین صورت بگیرد
۶- كتابُ الحيض
۶- کتاب حیض
۱- باب: الأمرِ بِالنُّفَسَاءِ إذا نَفِسْنَ
باب [۱]: احکام متعلق به زنها در حالت نفاس و عادت ماهانگی
۲- باب: غَسْلِ الحَائِضِ رَأْسَ زَوْجِهَا وَتَرْجِيلِهِ
باب [۲]: شستن و مرتب نمودن زن حائض، سر شوهرش را
۳- باب: قِرَاءَةِ الرَّجُلِ فِي حَجْرِ امْرَأَتِهِ وَهِيَ حَائِضٌ
باب [۳]: قرآن خواندن مرد در آغوش همسر حائضش
۴- باب: مَنْ سَمَّى النِّفَاسَ حَيْضًا
باب [۴]: کسی که نفاس را حیض نامید
۵- باب: مُبَاشَرَةِ الحَائِضِ
باب [۵]: همآغوشی با حائض
۶- باب: تَرْكِ الحَائِضِ الصَّوْمَ
باب [۶]: حائض نباید روزه بگیرد
٧- باب: اعْتِكَافِ المُسْتَحَاضَةِ
باب [٧]: اعتکاف زن مستحاضه
۸- باب: الطِّيبِ لِلْمَرْأَةِ عِنْدَ غُسْلِهَا مِنَ المَحِيضِ
باب [۸]: استعمال خوشبوئی برای زن، بعد از غسل حیض
٩- باب: دَلْكِ المَرْأَةِ نَفْسَهَا إِذَا تَطَهَّرَتْ مِنَ المَحِيضِ
باب [٩]: مالیدن زن سر و جان خود را بعد از پاک شدن از حیض
۱٠- باب: امْتِشَاطِ المَرْأَةِ عِنْدَ غُسْلِهَا مِنَ المَحِيضِ
باب [۱٠]: شانه کردن زن سر خود را در وقت غسل از حیض
۱۱- باب: نَقْضِ المَرْأَةِ شَعَرَهَا عِنْدَ غُسْلِ المَحِيضِ
باب [۱۱]: هنگام غسل حیض، زن باید موهایش را بگشاید
۱۲- باب: لاَ تَقْضِي الحَائِضُ الصَّلاَةَ
باب [۱۲]: حائض نماز را قضاء نمیآورد
۱۳- باب: النَّوْمِ مَعَ الحَائِضِ فِي ثِيَابِهَا
باب [۱۳]: خواب شدن با حائض در جامههایش
۱۴- باب: شُهُودِ الحَائِضِ العِيدَيْنِ
باب [۱۴]: حاضر شدن زنهای حائض به نماز عید
۱۵- باب: الصُّفْرَةِ وَالكُدْرَةِ فِي غَيْرِ أَيَّامِ الحَيْضِ
باب [۱۵]: حکم زرداب و آب تیره در غیر ایام حیض
۱۶- باب: المَرْأَةِ تَحِيضُ بَعْدَ الإِفَاضَةِ
باب [۱۶]: حکم زنی که بعد از بازگشت از طواف افاضه، حیض میشود
۱٧- باب: الصَّلاَةِ عَلَى النُّفَسَاءِ وَسُنَّتِهَا
باب [۱٧]: نماز [جنازه] بر زنی که در حالت نفاس وفات یافته است
۱۸- «باب»
باب [۱۸]
٧- كِتَابُ التَّیَمُّمِ
٧- کتاب تیمم
۱- باب:
﴿
فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً...
﴾
باب [۱]:
﴿
پس اگر آبی را نیافتید...
﴾
.
۲- باب: التَّيَمُّمِ فِي الحَضَرِ إِذَا لَمْ يَجِدِ المَاءَ وَخَافَ فَوْتَ الصَّلاَةِ
باب [۲]: تیمم در حال مقیم بودن، در صورت نبودن آب و خوف فوت نماز
۳- باب: المُتَيَمِّمُ هَلْ يَنْفُخُ فِيهِمَا
باب [۳]: آیا تیممکننده در دستهای خود فُوت نماید
[۳۶۴]
؟
۴- باب: الصَّعِيدُ الطَّيِّبُ وَضُوءُ المُسْلِمِ يَكْفِيهِ عن المَاءِ
باب [۴]: خاک پاک برای مسلمان وضوء شمرده میشود و جای آب را میگیرد
۸- كتابُ الصَّلاة
۸- کتاب نماز
۱- باب: كَيْفَ فُرِضَتِ الصَّلاَةُ فِي الإِسْرَاءِ؟
باب [۱]: نماز در شب اسراء
[۳٧۴]
چگونه فرض شد؟
۲- باب: وُجُوبِ الصَّلاَةِ فِي الثِّيَابِ
باب [۲]: نماز باید با لباس خوانده شود
۳- باب: الصَّلاَةِ فِي الثَّوْبِ الوَاحِدِ مُلْتَحِفًا بِهِ
باب [۳]: نماز خواندن در جامۀ که بجان پیچیده شده است
۴- باب: إِذَا صَلَّى فِي الثَّوْبِ الوَاحِدِ فَلْيَجْعَلْ عَلَى عَاتِقَيْهِ
باب [۴]: اگر کسی در یک جامه نماز میخواند، آن را بر شانههایش بیندازد
۵- باب: إِذَا كَانَ الثَّوْبُ ضَيِّقًا
باب [۵]: وقتی که جامه تنگ باشد
۶- باب: الصَّلاَةِ فِي الجُبَّةِ الشَّامِيَّةِ
باب [۶]: نماز خواندن در قبای شامی
٧- باب: كَرَاهِيَةِ التَّعَرِّي فِي الصَّلاَةِ
باب [٧]: خود را برهنه نمودن در نماز، مکروه است
۸- باب: مَا يَسْنر مِنَ العَوْرَةِ
باب [۸]: آنچه که از عورت باید پوشیده شود
٩- باب: مَا يُذْكَرُ فِي الفَخِذِ
باب [٩]: آنچه که در مورد عورت بودن (ران) آمده است
۱٠- باب: فِي كَمْ تُصَلِّي المَرْأَةُ فِي الثِّيَابِ
باب [۱٠]: زن در چند جامه باید نماز بخواند
۱۱- باب: إِذَا صَلَّى فِي ثَوْبٍ لَهُ أَعْلاَمٌ
باب [۱۱]: اگر در جامه که نقشدار است نماز خواند
۱۲- باب: إِنْ صَلَّى فِي ثَوْبٍ مُصَلَّبٍ أَوْ تَصَاوِيرَ، هَلْ تُفْسُدُ صَلاَتُهُ؟
باب [۱۲]: آیا اگر در جامۀ صلیبدار و یا عکسدار نماز بخواند، نمازش فاسد میشود؟
۱۳- باب: مَنْ صَلَّى فِي فَرُّوجِ حَرِيرٍ ثُمَّ نَزَعَهُ
باب [۱۳]: کسی که در قبای ابریشمین نماز خواند و سپس آن را از خود دور کرد
۱۴- باب: الصَّلاَةِ فِي الثَّوْبِ الأَحْمَرِ
باب [۱۴]: نمازخواندن در جامۀ سرخ
۱۵- باب: الصَّلاَةِ فِي السُّطُوحِ وَالمِنْبَرِ وَالخَشَبِ
باب [۱۵]: نماز خواندن بر بالای بلندیها و منبر، و چوب
۱۶- باب: الصَّلاَةِ عَلَى حَصِيرِ
باب [۱۶]: نماز خواندن بر بالای بوریا
۱٧- باب: الصَّلاَةِ عَلَى الفِرَاشِ
باب [۱٧]: نماز خواندن بر بالای فرش
۱۸- باب: السُّجُودِ عَلَى الثَّوْبِ فِي شِدَّةِ الحَرِّ
باب [۱۸]: سجده کردن بر بالای جامه در شدت گرمی
۱٩- باب: الصَّلاَةُ فِي النِّعَالِ
باب [۱٩]: نماز خواندن با کفش
۲٠- باب: الصَّلاَةُ فِي الخِفَافِ
باب [۲٠]: نماز خواندن با موزه
۲۱- باب: يُبْدِي ضَبْعَيْهِ وَيُجَافِي فِي السُّجُودِ
باب [۲۱]: در سجده پهلوهایش را ظاهر سازد، و دستهایش را از پهلوهایش دور نگهدارد
۲۲- باب: فَضْلِ اسْتِقْبَالِ القِبْلَةِ
باب [۲۲]: فضیلت رویآوردن به قبله
۲۳- باب: قَوْلِ اللهِ تَعَالَى:
﴿
وَٱتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبۡرَٰهِۧمَ مُصَلّٗىۖ
﴾
باب [۲۳]: این قول خداوند متعال که: و مقام ابراهیم را نمازگاه قرار بدهید.
۲۴- باب: التَّوَجُّهِ نَحْوَ القِبْلَةِ حَيْثُ كَانَ
باب [۲۴]: در وقت نماز در هرجایی باید روی به قبله بود
۲۵- باب: مَا جَاءَ فِي القِبْلَةِ وَمَنْ لَمْ يَرَ الإِعَادَةَ عَلَى مَنْ سَهَا فَصَلَّى إِلَى غَيْرِ القِبْلَةِ
باب [۲۵]: آنچه که دربارۀ قبله آمده است، و کسی که اعادۀ نماز را بر کسی که سهوا به غیر قبله نماز خوانده است لازم نمیداند
۲۶- باب: حَكِّ البُزَاقِ بِاليَدِ مِنَ المَسْجِدِ
باب [۲۶]: خراشیدن آب دهان از مسجد با دست
۲٧- باب: لاَ يَبْصُقْ عَنْ يَمِينِهِ فِي الصَّلاَةِ
باب [۲٧]: در نماز به طرف راستش تف نکند
۲۸- باب: كَفَّارَةِ البُزَاقِ فِي المَسْجِدِ
باب [۲۸]: کفاره تُف کردن در مسجد
۲٩- باب: عِظَةِ الإِمَامِ النَّاسَ فِي إِتْمَامِ الصَّلاَةِ وَذِكْرِ القِبْلَةِ
باب [۲٩]: پند دادن امام برای مردمان در اتمام نماز و بیان قبله
۳٠- باب: هَلْ يُقَالُ مَسْجِدُ بَنِي فُلاَنٍ؟
باب [۳٠]: آیا روا است که مسجد فلانی گفته شود
۳۱- باب: القِسْمَةِ وَتَعْلِيقِ القِنْوُ فِي المَسْجِدِ
باب [۳۱]: تقسیم کردن مال، و آویزان کردن خوشۀ خرما در مسجد
۳۲- باب: المَسَاجِدِ فِي البُيُوتِ
باب [۳۲]: مساجد در خانهها
۳۳- باب: هَلْ تُنْبَشُ قُبُورُ مُشْرِكِي الجَاهِلِيَّةِ وَيُتَّخَذُ مَكَانُهَا مَسَاجِدَ
باب [۳۳]: آیا روا است که به جای قبور مشرکین مسجد ساخته شود؟
۳۴- باب: الصَّلاَةِ فِي مَوَاضِعِ الإِبِلِ
باب [۳۴]: نماز خواندن در خوابگاه شتران
۳۵- باب: مَنْ صَلَّى وَقُدَّامَهُ تَنُّورٌ أَوْ نَارٌ أَوْ شَيْءٌ مِمَّا يُعْبَدُ فَأَرَادَ بِهِ وجه الله تعالی
باب [۳۵]: کسی که نماز بخواند و در پیش رویش تنور، یا آتش، قرار داشته باشد...
۳۶- باب: كَرَاهِيَةِ الصَّلاَةِ فِي المَقَابِرِ
باب [۳۶]: کراهت نماز خواندن در قبرستان
۳٧- «باب»
باب [۳٧]
۳۸- باب: نَوْمِ المَرْأَةِ فِي المَسْجِدِ
باب [۳۸]: خواب شدن زن در مسجد
۳٩- باب: نَوْمِ الرِّجَالِ فِي المَسْجِدِ
باب [۳٩]: خواب شدن مردها در مسجد
۴٠- باب: إِذَا دَخَلَ المَسْجِدَ فَلْيَرْكَعْ رَكْعَتَيْنِ
باب [۴٠]: چون به مسجد داخل شد دو رکعت نماز بخواند
۴۱- باب: بُنْيَانِ المَسْجِدِ
باب [۴۱]: ساختن مسجد
۴۲- باب: التَّعَاوُنِ فِي بِنَاءِ المَسْجِدِ
باب [۴۲]: همکاری کردن در ساختن مسجد
۴۳- باب: مَنْ بَنَى مَسْجِدًا
باب [۴۳]: کسی که مسجدی بنا کرد
۴۴- باب: الأخذُ بِنُصُولِ النَّبْلِ إِذَا مَرَّ فِي المَسْجِدِ
باب [۴۴]: بیرون کردن سرنیزهها هنگام داخل شدن در مسجد
۴۵- باب: المُرُورِ فِي المَسْجِدِ
باب [۴۵]: عبور کردن از داخل مسجد
۴۶- باب: الشِّعْرِ فِي المَسْجِدِ
باب [۴۶]: شعر سرودن در مسجد
۴٧- باب: أَصْحَابِ الحِرَابِ فِي المَسْجِدِ
باب [۴٧]: داخل شدن نیزه داران در مسجد
۴۸- باب: التَّقَاضِي وَالمُلاَزَمَةِ فِي المَسْجِدِ
باب [۴۸]: طلب قرض و تعقیب قرضدار در مسجد
۴٩- باب: كَنْسِ المَسْجِدِ وَالتِقَاطِ الخِرَقِ وَالقَذَى وَالعِيدَانِ
باب [۴٩]: جارو کردن و چیدن تکه پارهها و خاشاک از مسجد
۵٠- باب: تَحْرِيمِ تِجَارَةِ الخَمْرِ فِي المَسْجِدِ
باب [۵٠]: تحریم تجارت شراب در مسجد
۵۱- باب: الأَسِيرِ أَوِ الغَرِيمِ يُرْبَطُ فِي المَسْجِدِ
باب [۵۱]: بستن اسیر و یا قرضدار در مسجد
۵۲- باب: الخَيْمَةِ فِي المَسْجِدِ لِلْمَرْضَى وَغَيْرِهِمْ
باب [۵۲]: نصب خیمه برای مریضان و غیر مریضان در مسجد
۵۳- باب: إِدْخَالِ البَعِيرِ فِي المَسْجِدِ لِلْعِلَّةِ
باب [۵۳]: داخل کردن شتران در مسجد به جهت ضرورت
۵۴- «باب»
باب [۵۴]
۵۵- باب: الخَوْخَةِ وَالمَمَرِّ فِي المَسْجِدِ
باب [۵۵]: رخنه، و راهرو، در مسجد
۵۶- باب: الأَبْوَابِ وَالغَلَقِ لِلْكَعْبَةِ وَالمَسَاجِدِ
باب [۵۶]: ساختن دروازه و قفل برای کعبه و مساجد
۵٧- باب: الحِلَقِ وَالجُلُوسِ فِي المَسْجِدِ
باب [۵٧]: حلقههای درس و نشستن در مسجد
۵۸- باب: الِاسْتِلْقَاءِ فِي المَسْجِدِ
باب [۵۸]: به پشت خوابیدن در مسجد
۵٩- باب: الصَّلاَةِ فِي مَسْجِدِ السُّوقِ
باب [۵٩]: نماز خواندن در مسجد بازار
۶٠- باب: تَشْبِيكِ الأَصَابِعِ فِي المَسْجِدِ وَغَيْرِهِ
باب [۶٠]: داخل کردن انگشتان در یکدیگر در مسجد و در غیر مسجد
۶۱- باب: المَسَاجِدِ الَّتِي عَلَى طُرُقِ المَدِينَةِ، وَالمَوَاضِعِ الَّتِي صَلَّى فِيهَا النَّبِيُّ
ج
باب [۶۱]: مساجدی که در راه مدینه قرار دارد، و جاهایی که پیامبر خدا
ج
در آنها نماز خواند
كتاب أبواب سترة المُصَلِّي
کتاب ابواب (حمایه) برای نمازگذار
۶۲- باب: سُتْرَةُ الإِمَامِ سُتْرَةُ لِمَن خَلْفَهُ
باب [۱]: حمایۀ امام، حمایۀ مقتدیان است
[۴٧۸]
.
۶۳- باب: قَدْرِ كَمْ يَنْبَغِي أَنْ يَكُونَ بَيْنَ المُصَلِّي وَالسُّتْرَةِ
باب [۲]: فاصلۀ بین نمازگذار و (حمایه) باید چه اندازه باشد؟
۶۴- باب: الصَّلاَةِ إِلَى العَنَزَةِ
باب [۳]: نماز خواندن به طرف عصای نیزهدار
۶۵- باب: الصَّلاَةِ إِلَى الأُسْطُوَانَةِ
باب [۴]: نماز خواندن به طرف ستون
۶۶- باب: الصَّلاَةِ بَيْنَ السَّوَارِي فِي غَيْرِ جَمَاعَةٍ
باب [۵]: نماز خواندن در بین ستونها در غیر نماز جماعت
۶٧- باب: الصَّلاَةِ إِلَى الرَّاحِلَةِ، وَالبَعِيرِ وَالشَّجَرِ وَالرَّحْلِ
باب [۶]: نماز خواندن به طرف شتر و درخت و پالان شتر
۶۸- باب: الصَّلاَةِ إِلَى السَّرِيرِ
باب [٧]: نماز خواندن به سوی تخت خواب
۶٩- باب: يَرُدُّ المُصَلَّى مَنْ مَرَّ بَيْنَ يَدَيْهِ
باب [۸]: نمازگذار مانع عبور دیگران از پیش روی خود شود
٧٠- باب: إِثْمِ المَارِّ بَيْنَ يَدَيِ المُصَلِّي
باب [٩]: گناه عبور کننده از پیش روی نمازگذار
٧۱- باب: الصَّلاَةِ خَلْفَ النَّائِمِ
باب [۱٠]: نمازخواندن به پشت سر شخص خوابیده
٧۲- باب: إِذَا حَمَلَ جَارِيَةً صَغِيرَةً عَلَى عُنُقِهِ فِي الصَّلاَةِ
باب [۱۱]: کسی که هنگام نماز خواندن دختر خوردسالی را بر دوش خود نهاد
٧۳- باب: المَرْأَةِ تَطْرَحُ عَنِ المُصَلِّي شَيْئًا مِنَ الأَذَى
باب [۱۲]: زنی که کثافت را از نمازگذار برمیدارد
اندازه فونت
دبی
هلوتیکا نو
وردنا
تاهوما
Iran Sans
مشخصات کتاب
به اشتراکگذاری کتاب
Facebook
Twitter
Youtube
Google+
Telegram
Whatsapp
با ایمیل
فایل Word
فایل PDF
نسخه چاپی
گزارش یک مشکل
مشخصات کتاب
فیض الباری
شرح
مختصر صحیح البخاری
جلد اول
تأليف:
دکتر عبدالرحیم فیروز هروی
قبلی
بعدی
×
ورود
با ایمیل
مرا به خاطر بسپار
رمز عبور را فراموش کردید؟
ورود
ساخت حساب کاربری جدید
ثبت نام
بازیابی رمز عبور
ارسال لینک بازیابی رمز عبور
بازگشت به صفحه ثبت نام / ورود
