فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد اول

٩- باب: إِذَا ذَكَرَ فِي المَسْجِدِ أَنَّهُ جُنُبٌ يَخْرُجُ كَمَا هُوَ وَلاَ يَتَيَمَّمُ
باب [٩]: اگر در مسجد بیادش آمد که جنب است، باید همان طور بیرون شود و تیمم نکند

۱٩۶- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ سقَالَ: أُقِيمَتِ الصَّلاَةُ وَعُدِّلَتِ الصُّفُوفُ قِيَامًا، فَخَرَجَ إِلَيْنَا رَسُولُ اللَّهِ ج، فَلَمَّا قَامَ فِي مُصَلَّاهُ، ذَكَرَ أَنَّهُ جُنُبٌ، فَقَالَ لَنَا: «مَكَانَكُمْ» ثُمَّ رَجَعَ فَاغْتَسَلَ، ثُمَّ خَرَجَ إِلَيْنَا وَرَأْسُهُ يَقْطُرُ، فَكَبَّرَ فَصَلَّيْنَا مَعَهُ [رواه البخاری: ۲٧۵].

۱٩۶- از ابوهریرهسروایت است که گفت: نماز برپا گردید و صف‌ها برابر شد، پیامبر خدا جآمدند، و چون در جای نماز خود قرار گرفتند، بیادشان آمد که جنب هستند، برای ما گفتند که: «شما در جای خود قرار داشته باشید».

خودشان برگشتند و غسل نمودند، و در حالی که از موهای‌شان آب می‌چکید، آمدند، تکبیر گفتند و با ایشان نماز خواندیم [۳۲۴].

[۳۲۴] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) واجب نیست که متصل بعد از جنابت غسل نمود، بلکه غسل وقتی واجب می‌شود، که نماز خواندن واجب گردد، ورنه پیامبر خدا جغسل کردن را تا وقتی که به نماز آمدند، به تاخیر نمی‌انداختند. ۲) برابر کردن صف‌ها در نماز جماعت مستحب است. ۳) در نزد احناف مستحب آن است که در اقامت وقتی که (حی علی الصلاه) گفته شد، صف‌ها ایستاده شوند، و وقتی که (قد قامت الصلاه) گفته شد، امام تکبیر بگوید. ۴) اگر به امام مشکلی پیش شد که نماز را ادامه داده نمی‌توانست، به اشاره – نه به سخن زدن – کسی را خلیفه بگیرد. ۵) در نزد امام ابوحنیفه/بهتر آن است که مقتدی با امام تکبیر بگوید، در نزد ابویوسف و محمد بهتر آن است که مقتدی بعد از امام تکبیر بگوید. ۶) فراموشی برای انبیاء علیهم السلام در انجام دادن عبادات جواز دارد.