۱۸- باب: السُّجُودِ عَلَى الثَّوْبِ فِي شِدَّةِ الحَرِّ
باب [۱۸]: سجده کردن بر بالای جامه در شدت گرمی
۲۵۳- عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ سقَالَ: «كُنَّا نُصَلِّي مَعَ النَّبِيِّ ج، فَيَضَعُ أَحَدُنَا طَرَفَ الثَّوْبِ مِنْ شِدَّةِ الحَرِّ فِي مَكَانِ السُّجُودِ» [رواه البخاری: ۳۸۵].
۲۵۳- از انس بن مالکسروایت است که گفت: با پیامبر خدا جنماز می‌خواندیم، و هرکدام ما از شدت گرمی جامه‌اش را به جای سجده‌اش می‌گذاشت [۴٠٩].
[۴٠٩] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) در نزد جمهور علماء برای نمازگذار روا است که در وقت شدت گرمی و قیاس بر آن در وقت نماز خواندن بر روی برف و یخ، بر بالای لباسش سجده کند، و امام شافعی/این عمل را روا نمی‌داند. ۲) اختلاف در اینکه سجده کردن بر بالای لباس روا است و یا نه، اختلاف در لباسی است که نمازگذار آن را پوشیده است، مانند: سجده کرده بر بالای آستین، بر بالای گوشۀ لباس، و بر بالای گوشۀ قبا، بر بالای شاخۀ دستار و امثال این‌ها، ورنه سجده کردن بر بالای جامۀ جداگانه که به نام جا نماز یاد می‌شود، به اتفاق همگان جواز دارد.