٩- باب: الشِّغَارِ
باب [٩]: نکاح شغار
۱۸۴۳- عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب: «أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ جنَهَى عَنِ الشِّغَارِ» رواه البخاری: ۵۱۱۲].
۱۸۴۳- از ابن عمربروایت است که پیامبر خدا جاز نکاح شغار نهی کردند [۱٧].
[۱٧] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) نکاح شغار عبارت از نکاح زنی به مقابل نکاح زن دیگری است که مهری در میان نباشد، مثلا: شخصی خواهرش را به دیگری به نکاح بدهد، تا آن شخص دومی خواهر و یا دختر خود را برای شخص اولی به نکاح بدهد، و مهری برای آن دو زن تعیین نگردد. ۲) علماء بر این متفق‌اند که نکاح شغار کار ناپسند و نا مشروعی است، ولی اگر چنین نکاحی صورت گرفت، جمهور علماء آن را باطل می‌دانند، ولی بعضی از علماء از آن جمله احناف، و عطاء، و عمرو بن دینار، و زهری، و مکحول، و ثوری آن را جائز شمرده و می‌گویند: چنین نکاحی صحت پیدا کرده، و برای هرکدام از آن دو زن، مهر مثل وی لازم می‌گردد، و این مسئله دارای فروعات بسیاری است که جای تفصیل آن در کتب فقه است.