۴- باب: مَنِ اقْتَنَى كَلْبًا لَيْسَ بِكَلْبِ صَيْدٍ أَوْ مَاشِيَةٍ
باب [۴]: کسی که سگی را به جز از سگ شکار و یا سگ رمه، نگهداری می‌کند
۱٩۱۸- عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ ب، عَنِ النَّبِيِّ جقَالَ: «مَنِ اقْتَنَى كَلْبًا، لَيْسَ بِكَلْبِ مَاشِيَةٍ، أَوْ ضَارِيَةٍ، نَقَصَ كُلَّ يَوْمٍ مِنْ عَمَلِهِ قِيرَاطَانِ» [رواه البخاری: ۵۴۸٠].
۱٩۱۸- از عبدالله بن عمرباز پیامبر خدا جروایت است که فرمودند: «اگر کسی سگی را که برای شکار و حفاظت حیوانات نیست، نگهداری می‌کند، هر روز از ثواب عملش دو قیراط کم می‌شود [۸٩].
[۸٩] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: قیراط: نیم دانق است، و مراد از آن در این حدیث، جزئی از ثواب اعمال است، و مقدار معین آن را در این مورد جز خدا، کس دیگری نمی‌داند.