فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد ششم

۱- باب: مَا أنْزَلَ الله دَاءً إِلاَّ أنْزَلَ لَهُ شِفَاءً
باب [۱]: هیچ مرضی را خدا نداده است مگر آنکه شفائی را برایش آماده کرده است

۱٩۶۲- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س، عَنِ النَّبِيِّ جقَالَ: «مَا أَنْزَلَ اللَّهُ دَاءً إِلَّا أَنْزَلَ لَهُ شِفَاءً» [رواه البخاری: ۵۶٧۸].

۱٩۶۲- از ابو هریرهساز پیامبر خدا جروایت است که فرمودند: «خدا هیچ مرضی را نفرستاده است، مگر آنکه برایش شفایی نیز فرستاده است» [۱۲٧].

[۱۲٧] و در ترمذی از پیامبر خدا جروایت است که فرمودند: «ای بندگان خدا! تداوی کنید، زیرا هر مرضی را که خدای می‌دهد علاجش را نیز می‌دهد، مگر مرض پیری» و در روایت دیگری آمده است که: «مگر مرگ».