۲- باب: الانْتِبَاذِ فِي الأوْعِيَةِ وَالتَّوْرِ
باب [۲]: نبیذ ساختن در ظرفهای عادی و ظرف سنگی
۱٩۳۵- عَنْ أَبي أُسَيْدٍ السَّاعِدِيُّ أَنَّهُ دَعا رَسُولَ اللَّهِ جفِي عُرْسِهِ، فَكَانَتْ امْرَأَتُهُ خَادِمَهُمْ، وَهِيَ العَرُوسُ، قَالَ: «أَتَدْرُونَ مَا سَقَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ ج؟ أَنْقَعْتُ لَهُ تَمَرَاتٍ مِنَ اللَّيْلِ فِي تَوْرٍ» [رواه البخاری: ۵۵٩۱].
۱٩۳۵- از ابو أُسید ساعدیسروایت است که وی پیامبر خدا جرا به عروسی خود دعوت نمود، و زنش که همان عروس باشد، مهمانان را خدمت میکرد، آن زن گفت: آیا میدانید که برای پیامبر خدا جچه نوشابۀ را تقدیم نمودم؟ چند دانه خرما را از شب در ظرف سنگی در آب نم کرده بودم [۱٠۶].
[۱٠۶] و خرما و یا کشمشی که در شب نم شود و فردایش نوشیده شود، و یا در روز نم شود و شب نوشیده شود، باکی ندارد، و وقتی حرام میگردد که به جوش آمده و متغیر گردد.