ورود/ثبت نام
درباره
ثبت نام / ورود
تماس با ما
فارسی Persian
English
Malay
Pashto پښتو
Tajik Тоҷикӣ
Urdu اردو
العربية Arabic
جستجو
ورود/ثبت نام
فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد ششم
صفحه نخست
کتاب
فهرست کتاب
مشخصات کتاب
۶٠- کتابُ النِّكاح
کتاب [۶٠]- نکاح
۱- باب: التَّرْغِیبِ فِي النِّكاحِ
باب [۱]: ترغیب در نکاح
۲- باب: مَا يُكْرَهُ مِنْ التَّبَتُّلِ وَالخِصَاءِ
باب [۲]: کراهت زن نگرفتن و خصی کردن
۳- باب: نِكَاحِ الأَبْكَارِ
باب [۳]: به نکاح گرفتن دختران بِکر
۴- باب: تَزْوِيجِ الصِّغَارِ مِنَ الكِبَارِ
باب [۴]: به نکاح دادن خوردسالان از طرف کلانسالان
۵- باب: الأَكْفَاءِ فِي الدِّينِ
باب [۵]: کفاءت در دین است
۶- باب: مَا يُتَّقَى مِنْ شُؤمِ المَرْأةِ وَقَوله تَعَالَى:
﴿
إِنَّ مِنۡ أَزۡوَٰجِكُمۡ وَأَوۡلَٰدِكُمۡ عَدُوّٗا لَّكُمۡ
﴾
باب [۶]: پرهیز کردن از شومی زن، و قوله تعالی:
٧- باب:
﴿
وَأُمَّهَٰتُكُمُ ٱلَّٰتِيٓ أَرۡضَعۡنَكُمۡ
﴾
وَيَحْرُمُ مِنَ الرَّضَاعَةِ مَا يَحْرُمُ مِنَ النَّسَبِ
باب [٧]:
﴿
و مادرهایی که شما را
۸- باب: مَنْ قالَ لاَ رِضَاعَ بَعْدَ حَوْلَيْنِ لِقَوله تَعَالَى:
﴿
حَوۡلَيۡنِ كَامِلَيۡنِ
﴾
باب [۸]: کسی که میگوید: بعد از دو سال شیر خوارگی ثابت نمیشود، بدلیل قول خ
٩- باب: الشِّغَارِ
باب [٩]: نکاح شغار
۱٠- باب: نَهْيِ النَّبِيِّ
ج
عَنْ نِكَاحِ المُتْعَةِ أَخِيراً
باب [۱٠]: نهی پیامبر خدا
ج
در آخر امر، از نکاح متعه
۱۱- باب: عَرْضِ المَرْأةِ نَفْسَهَا عَلَى الرَّجُلِ الصَّالِحِ
باب [۱۱]: زنی که با شخص نیکی پیشنهاد ازدواج میدهد
۱۲- باب: النَّظَرِ إِلَى المَرْأةِ قَبْلَ التَّزْوِيجِ
باب [۱۲]: دیدن به سوی زن پیش از نکاح
۱۳- باب: مَنْ قالَ: لاَ نِكَاحِ إِلاَّ بِوَلِيٍّ
باب [۱۳]: کسی که میگوید بدون ولی، نکاحی نیست
۱۴- باب: لا يُنْكِحُ الأَبُ وَغَيْرُهُ الْبِكْرَ وَالثَّيِّبَ إِلاَّ بِرِضَاهمَا
باب [۱۴]: نباید پدر و یا دیگری دختر بکر و یا زن بیوه را بدون رضایتش به نکاح بدهد
۱۵- باب: إِذَا زَوَّجَ الرَّجُل ابْنَتَهُ وَهِيَ كَارِهَةٌ فَنِكاحُهُ مَرْدُودٌ
باب [۱۵]: اگر شخص دخترش را به نکاح داد و دخترش رضایت نداشت، نکاحش مردود است
۱۶- باب: لا يَخْطُبُ عَلَى خِطْبَةِ أَخِيهِ حَتَّى يَنْكِحَ أَوْ يَدَعَ
باب [۱۶]: بر خواستگاری برادرش تا آنکه ازدواج کند، و یا ترک نماید، نباید خواستگاری کرد
۱٧- باب: الشُّرُوطِ الَّتِي لاَ تَحِلُّ فِي النِّكَاحِ
باب [۱٧]: شرطهایی که در نکاح روا نیست
۱۸- باب: النِّسْوَةِ اللاَّتِي يُهْدِىِنَ المَرْأَةَ إِلَى زَوْجِهَا ودَعَائِهنَّ بَالبَرَكَة
باب [۱۸]: زنهایی که همسر شخص را برایش تسلیم مینمایند، و دعای برکت میکنند
۱٩- باب: مَا يَقُولُ الرَّجُلُ إِذَا أَتَى أَهْلَهُ
باب [۱٩]: شخص هنگام همبستر شدن با همسرش چه بگوید؟
۲٠- باب: الْوَلِيمَةِ وَلَوْ بِشَاةٍ
باب [۲٠]: عروسی کردن ولو آنکه به یک بُزی باشد
۲۱- باب: مَنْ أَوْلَمَ بِأَقَلَّ مِنْ شَاةٍ
باب [۲۱]: کسی که به کمتر از بُزی عروسی کرده است
۲۲- باب: حَقِّ إِجَابَةِ الْوَلِيمَةِ وَالدَّعْوَةِ وَمَنْ أَوْلَمَ سَبْعَةَ أَيَّامٍ وَنَحْوَهُ
باب [۲۲]: دعوت به عروسی و مهمانی را باید پذیرفت، و کسی که هفت روز عروسی کرده است
۲۳- باب: الْوصَاةِ بِالنِّسَاءِ
باب [۲۳]: سفارش جهت زنها
۲۴- باب: حُسنِ المُعَاشَرَةِ مَعَ الأَهْلِ
باب [۲۴]: خوش رفتاری با همسر
۲۵- باب: صَوْم المَرْأَةِ بِإِذْنِ زَوْجِهَا تَطَّوُّعاً
باب [۲۵]: روزه گرفتن نفلی زن به اجازۀ شوهرش
۲۶- «باب»
باب [۲۶]
۲٧- باب: الْقُرْعَةِ بَيْنَ النِّساءِ إِذَا أَرَادَ سَفَراً
باب [۲٧]: قرعه کشی بین زنها در وقتی که ارادۀ سفر داشته باشد
۲۸- باب: إِذَا تَزَوَّجَ البِكْرَ عَلَى الثَّيِّبِ
باب [۲۸]: وقتی که دختر بکر را بر زن ثیب به نکاح بگیرد
۲٩- باب: المُتَشَبِّعِ بِمَا لَمْ يَنَلْ وَمَا يُنْهَى مِنِ افْتِخَارِ الضَّرَّةِ
باب [۲٩]: نباید زن خود نمائی کند، و یا بر امباغ (بناغ) خود فخر فروشی نماید
۳٠- باب: الْغَيْرَةِ
باب [۳٠]: غیرت
۳۱- باب: غَيْرَةِ النِّساءِ وَوَجْدِهِنَّ
باب [۳۱]: غیرت و غضب زنها
۳۲- باب: لاَ يَخْلُوَنَّ رَجُلٌ بِامْرَأةٍ إِلاَّ ذُو مَحْرَمٍ وَالدُّخُولِ عَلَى المُغِيبَةِ
باب [۳۲]: مرد نباید بدون محرم زن با وی خلوت نماید، و رفتن به نزد زنی که شوهرش غائب است
۳۳- باب: لاَ تُبَاشِرِ المَرْأةُ المَرْأةَ فَتَنْعَتَهَا لِزَوْجِهَا
باب [۳۳]: زن، با زن دیگر نیامیزد، و سپس او را برای شوهر خود توصیف نماید
۳۴- باب: لاَ يَطْرُقْ أهْلَهُ لَيْلاً إِذَا أَطَالَ الْغَيْبَةَ
باب [۳۴]: کسی که به سفر دوری میرود، نباید شب به خانهاش برگردد
۶۱- كِتَابُ الطَّلاَقِ
کتاب [۶۱]- طلاق
باب: إِذَا طُلِّقَتِ الحَائِضُ تُعْتَدُّ بِذلِكَ الطَّلاَقِ
باب [۱]: طلاق دادن هنگام حیض، طلاق حساب میشود
۲- باب مَنْ طَلَّقَ، وَهَلْ يُوَاجِهُ امْرَأتَهُ بِالطَّلاَقِ
باب [۲]: کسی که زنش را طلاق میدهد، آیا باید در پیش روش طلاق بدهد؟
۳- باب: مَنْ جَوَّزَ الطَّلاَقَ الثَّلاَثَ
باب [۳]: کسی که سه طلاق را جائز میداند
۴- باب:
﴿
لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ ٱللَّهُ لَكَ
﴾
باب [۴]: چرا آنچه را که خدا برای تو حلال ساخته است بر خود حرام میکنی
۵- باب: الْـخُلْعِ وَكَيْفَ الطَّلاَقُ فِيهِ وَقَولِ الله تَعَالى:
﴿
وَلَا يَحِلُّ لَكُمۡ أَن تَأۡخُذُواْ مِمَّآ ءَاتَيۡتُمُوهُنَّ شَيًۡٔا إِلَّآ أَن يَخَافَآ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِ
۶- باب: شَفَاعَةِ
ج
فِي زَوْجِ بَرِيْرَةَ
باب [۶]: شفاعت کردن پیامبر خدا
ج
در شوهر بریره
٧- باب: اللِّعَانِ
باب [٧]: لعان
۸- باب: إِذَا عَرَّضَ بِنَفْيِ الْوَلَدِ
باب [۸]: اگر به طور کنایه گفت که: این بچه از من نیست
٩- باب: اسْتِتَابَة المتَلاعِنَينِ
باب [٩]: توبه دادن متلاعنین
۱٠- باب: الْكُحْلِ لِلْحَادَّةِ
باب [۱٠]: سرمه برای زن معتده
۶۲- كتابُ النَّفَقَاتِ وَفَضْلِ النَّفَقَةِ عَلَى الأهْلِ
کتاب [۶۲]- نفقات، و فضیلت نفقه بر اهل و عیال
۱- باب: حَبْسِ نَفَقَةِ الرَّجُلِ قُوتَ سَنَةٍ عَلَى أَهْلِهِ وَكَيْفَ نَفَقَاتُ الْعِيَالِ
باب [۱]: ذخیره کردن قوت یکسالۀ اهل و اولاد، و کیفیت نفقۀ خانواده
۶۳- كِتَابُ الأطْعِمَةِ
کتاب [۶۳]- خوردنیها
۱- باب: التَّسْمِيَةِ عَلَى الطَّعَامِ وَالأكْلِ بالْيَمِينِ
باب [۱]: بسم الله گفتن در طعام، و خوردن با دست راست
۲- باب: مَنْ أكَلَ حَتَّى شَبعَ
باب [۲]: کسی که خورد، تا سیر شد
۳- باب: الْخبْزِ المُرَقَّقِ وَالأكْلِ عَلَى الخِوَانِ
باب [۳]: نان نرم، و خوردن بر بالای دسترخوان
۴- باب: طَعَامُ الوَاحِدِ يَكْفِي الإِثْنَيْنِ
باب [۴]: طعام یک نفر برای دو نفر کفایت میکند
۵- باب: المُؤمِنُ يَأكُلُ فِي مِعيً وَاحِدٍ
باب [۵]: مسلمان در یک روده طعام میخورد
۶- باب: الأكْلِ مُتَّكِئاً
باب [۶]: طعام خوردن در حال تکیه دادن
٧- باب: مَا عَابَ النَّبِيُّ
ج
طَعَامًا
باب [٧]: پیامبر خدا
ج
هیچ طعامی را بد نمیگفتند
۸- باب: النَّفْخِ فِي الشَّعِيرِ
باب [۸]: پف کردن در جو
٩- باب: مَا كَانَ النَّبِيُّ
ج
وَأَصْحَابُهُ يَأكُلُونَ
باب [٩]: آنچه را که پیامبر خدا
ج
و صحابه میخورند
۱٠- باب: التَّلْبِيْنَةِ
باب [۱٠]: تلبینه
۱۱- باب: الأكْلِ من الإِنَاءِ المُفَضَّضِ
باب [۱۱]: طعام خوردن در ظرف به نقره گرفته شده
۱۲- باب: الرَّجُلِ يَتَكَلَّفُ الطَّعَامَ لإِخْوَانِهِ
باب [۱۲]: شخصی که برای برادران خود طعام مکلفی تهیه میکند
۱۳- باب: القِثَّاءِ بِالرُّطَبِ
باب [۱۳]: خوردن خیار با خرمای تازه
۱۴- باب: الرُّطَبِ وَالتَّمْرِ
باب [۱۴]: خرمای تازه و خرمای خُشک
۱۵- باب: الْعَجْوَةِ
باب [۱۵]: خرمای عجوه
۱۶- باب: لَعْقِ الأصَابعِ
باب [۱۶]: لیسیدن انگشتان
۱٧- باب: ما يَقُولُ إِذَا فَرَغَ مِنْ طَعَامِهِ
باب [۱٧]: بعد از طعام خوردن چه باید گفت؟
۱۸- باب: قَوْلِ الله تَعَالَى:
﴿
فَإِذَا طَعِمۡتُمۡ فَٱنتَشِرُواْ
﴾
باب [۱۸]: قوله تعالی:
﴿
و چون طعام خوردید پراکنده شوید
۶۴- كِتَابُ الْعَقِيْقَةِ
کتاب [۶۴]- عقیقه
۱- باب: تَسْمِيَةِ المَوْلُودِ
باب [۱]: نام گذاری مولود
۲- باب: إمَاطَةِ الأذى عَنِ الصَّبِيِّ في العَقِيقَةِ
باب [۲]: دور کردن کثافات از بدن طفل در وقت عقیقه
۳- باب: الْفَرَعِ
باب [۳]: فَرَع
۶۵- كِتَابُ الذبَائِح وَالصّيْدِ
کتاب [۶۵]- ذبح و شکار
۱- باب: التَّسْمِيَةِ عَلَى الصَّيْدِ
باب [۱]: بسم الله گفتن در وقت شکار کردن
۲- باب: صَيْدِ الْقَوْسِ
باب [۲]: شکار با تیرکمان
۳- باب: الخَذْفِ وَالْبُنْدُقَةِ
باب [۳]: شکار به سنگ و فلاخن
۴- باب: مَنِ اقْتَنَى كَلْبًا لَيْسَ بِكَلْبِ صَيْدٍ أَوْ مَاشِيَةٍ
باب [۴]: کسی که سگی را به جز از سگ شکار و یا سگ رمه، نگهداری میکند
۵- باب: الصَّيْدِ إِذَا غَابَ عَنْهُ يَوْمَيْنِ أَوْ ثَلاَثَةً
باب [۵]: اگر شکار از وی دو و یا سه روز گم شد
۶- باب: أكْلِ الجَرَادِ
باب [۶]: خوردن ملخ
٧- باب: النَّحْرِ وَالذَّبْحِ
باب [٧]: نحر و ذبح
۸- باب: مَا يُكْرَهُ مِنَ المُثْلَةِ وَالمَصْبُورَةِ وَالمُجَثَّمَةِ
باب [۸]: کراهت مثله کردن، و نشانه زدن، و شکار حیوان خوابیده
٩- باب: لَـحْمِ الدَّجَاجِ
باب [٩]: گوشت مرغ
۱٠- باب: أَكْلِ كُلِّ ذِي نَابٍ مِنَ السِّباعِ
باب [۱٠]: خوردن حیوانات درنده
۱۱- باب: الْمِسْكِ
باب [۱۱]: مُشک
۱۲- باب: الوَسْمِ وَالعَلَمِ فِي الصُّورَةِ
باب [۱۲]: خالکوبی و علامت گذاشتن بر صورت
۶۶- كِتَابُ الأضَاحِي
کتاب [۶۶]- قربانی
۱- باب: مَا يُؤكَلُ مِنْ لُحُومِ الأَضَاحِيِّ وَما يُتَزَوَّدُ مِنْهَا
باب [۱]: آنچه که از گوشت قربانی خورده، و آنچه که ذخیره میشود
۶٧- كِتَابُ الأشْرَبَةِ
کتاب [۶٧]- نوشیدنیها
۱- باب: الخَمْرُ مِنَ العَسَلِ وَهُوَ الْبِتْعَ
باب [۱]: شرابی که از عسل ساخته میشود و آن را (بِتْع) میگویند
۲- باب: الانْتِبَاذِ فِي الأوْعِيَةِ وَالتَّوْرِ
باب [۲]: نبیذ ساختن در ظرفهای عادی و ظرف سنگی
۳- باب: تَرْخِيصِ النَّبِيِّ
ج
فِي الأوْعِيَةِ وَالظُّرُوفِ بَعْدَ النَّهْيِ
باب [۳]: رخصت دادن پیامبر خدا
ج
انتباذ را در ظروفی بعد از نهی کردن
۴- باب: مَنْ رَأى أَنْ لاَ يَخْلِطَ الْبُسْرَ وَالتَّمْرَ إِذَا كانَ مُسْكِرًا وَأَنْ لا يَجْعَلَ إِدَامَيْنِ فِي إِدَامٍ
باب [۴]: کسی که میگوید نباید خرمای خام و رسیده را با هم در وقتی که مسکر باشد و دو خورش را در یک خورش مخلوط نمود
۵- باب: شُرْبِ اللَّبَنِ وَ قَولِ الله عَزَّ وَجَلَّ:
﴿
مِنۢ بَيۡنِ فَرۡثٖ وَدَمٖ
﴾
باب [۵]: نوشیدن شیر، و قوله عز وجل
﴿
از بین کثافت و خون..
۶- باب: شُرْبِ اللَّبَنِ بِالمَاءِ
باب [۶]: آشامیدن شیر با آب
٧- باب: الشُّرْبِ قَائِماً
باب [٧]: آشامیدن ایستاده
۸- باب: اخْتِنَاثِ الأَسْقِيَةِ
باب [۸]: نوشیدن از دهان مشکها
٩- باب: الشرب بنفسين أو ثلاثة
باب [٩]: آشامیدن به دو، و یا سه نفس
۱٠- باب: آنِيَةِ الْفِضَّةِ
باب [۱٠]: ظرفهای نقره
۱۱- باب: الشُّرْبِ فِي الأقْدَاحِ
باب [۱۱]: آشامیدن در قدحها
۶۸- كِتَابُ المَرضى
کتاب [۶۸]- مریضها
۱- مَا جاءَ فِي كَفَّارَةِ المَرَضِ
باب [۱]: آنچه که در مورد کفارۀ مریضی آمده است
۲- باب: شِدَّةِ المَرَضِ
باب [۲]: شدت مرض
۳- باب: فَضْلِ مَنْ يُصْرَعُ مِنَ الرِّيحِ
باب [۳]: فضیلت کسی که به سبب باد بیهوش میشود
۴- باب: فَضْلِ مَنْ ذَهَبَ بَصَرُهُ
باب [۴]: کسی که بینائیاش از بین برود
۵- باب: عِيَادَةِ المَرِيضِ
باب [۵]: عیادت مریض
۶- باب: مَا رُخِّصَ لِلْمَريضِ أنْ يَقُولَ إنِّي وَجِعٌ أوْ وَا رَأسَاه أو اشتدَّ بِي الْوَجَعُ وَقَولِ أيُّوبَ
÷
:
﴿
أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلضُّرُّ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ
٧- باب: تَمَنِّي المَرِيضِ المَوْتَ
باب [٧]: آرزو کردن مریض مرگ را
۸- باب: دُعَاءِ العَائِدِ لِلْمَرِيضِ
باب [۸]: دعای عیادت مریض
۶٩- كتابُ الطِّب
کتاب [۶٩]- طب
۱- باب: مَا أنْزَلَ الله دَاءً إِلاَّ أنْزَلَ لَهُ شِفَاءً
باب [۱]: هیچ مرضی را خدا نداده است مگر آنکه شفائی را برایش آماده کرده است
۲- باب: الشِّفَاءُ فِي ثَلاَثٍ
باب [۲]: شفا در سه چیز است
۳- باب: الدَّوَاءِ بِالْعَسَلِ وَقَولِ الله تَعَالَى
﴿
فِيهِ شِفَآءٞ لِّلنَّاسِ
﴾
باب [۳]: تداوی به عسل، و قوله تعالی:
﴿
در [عسل] شفائی است ب
۴- باب: الحَبَّةِ السَّوْدَاءِ
باب [۴]: سیاه دانه
۵- باب: السَّعُوطِ بِالقُسْطِ الهِنْدِيِّ وَالبَحْرِيِّ
باب [۵]: قطرۀ بینی از قُسط هندی و قُسط دریائی
۶- باب: الحِجَامَةِ مِنَ الدَّاءِ
باب [۶]: حجامت از مرض
٧- باب: مَنْ لَمْ يُرْقَ
باب [٧]: کسی که به تعویذات معالجه نکرده است
۸- باب: الـْجُذَامِ
باب [۸]: مرض جذام
٩- باب: لا صَفَرَ
باب [٩]: تاثیری از صفر نیست
۱٠- باب: ذَاتِ الْـجَنْبِ
باب [۱٠]: مرض ذات الجنب
۱۱- باب: الحُمَّى مِنْ فَيْحِ جَهَنَّمَ
باب [۱۱]: تب از حرارت جهنم است
۱۲- باب: مَا يُذْكَرُ فِي الطَّاعُونِ
باب [۱۲]: آنچه که در مورد طاعون آمده است
۱۳- باب: رُقْيَةِ الْعَيْنِ
باب [۱۳]: دعا خوانی از نظر
۱۴- باب: رُقْيَةِ الحَيَّةِ وَالعَقْرَبِ
باب [۱۴]: دعا خوانی از گزیدن مار و عقرب
۱۵- باب: رُقْيَةِ النَّبِيِّ
ج
باب [۱۵]: دعا خوانی پیامبر خدا
ج
۱۶- باب: الْفَأْلِ
باب [۱۶]: فال نیک
۱٧- باب: الْكَهَانَةِ
باب [۱٧]: کهانت
۱۸- باب: إنَّ مِنَ الْبَيَانِ لَسِحْراً
باب [۱۸]: بعضی از بیانات سحر آمیز است
۱٩- باب: لاَ عَدْوَى
باب [۱٩]: سرایتی نیست
۲٠- باب: شُرْبِ السُّمِّ وَالدَّوَاءِ بِهِ وَمَا يُخَافُ مِنْهُ وَالخَبِيثِ
باب [۲٠]: آشامیدن زهر و تداوی به آن، و آنچه که مضر بوده و باید از آن پرهیز شود
۲۱- باب: إذَا وَقَعَ الذُّبَابُ فِي الإِنَاءِ
باب [۲۱]: اگر مگسی در ظرف میافتد
٧٠- كِتَابُ اللِّبَاسِ
کتاب [٧٠]- لباس
۱- باب: مَا أسْفَلَ مِنَ الْكَعْبَيْنِ فَهُوَ فِي النَّارِ
باب [۱]: اندازۀ که از بجلک پائینتر باشد در آتش است
۲- باب: الْبُرُودِ وَالْحِبَرَ وَالشَّمْلَةِ
باب [۲]: بردها وبر یمانی، و قبا
۳- باب: الثِّيَابِ الْبِيضِ
باب [۳]: لباس سفید
۴- باب: لُبْسِ الحَرِيرِ وَافْتِرَاشِهِ
باب [۴]: پوشیدن ابریشم و فرش کردن آن
۵- باب: افْتِرَاشِ الحَرِيرِ
باب [۵]: فرش کردن ابریشم
۶- باب: النَّهْيِ عَنْ التَّزَعْفُرِ لِلرِّجَالِ
باب [۶]: ممنوع بودن استعمال زعفران برای مردها
٧- باب: النِّعَالِ السِّبْتِيَّة وَغَيْرِهَا
باب [٧]: کفشهای جلدی وغیره
۸- باب: يَنْزِعُ نَعْلَهُ الْيُسْرَى
باب [۸]: کفش چپس را بکشد
٩- باب: قَوْلِ النَّبِيِّ
ج
: لاَ يُنْقَشُ عَلَى نَقْشِ خَاتَمِهِ
باب [٩]: این قول پیامبر خدا
ج
که نباید بر انگشتر خود نوشته کرد
۱٠- باب: إِخْرَاجِ المُتَشَبِّهِينَ بِالنِّساءِ مِنَ الْبُيُوتِ
باب [۱٠]: بیرون کردن زن نماها از خانهها
۱۱- باب: إِعْفَاءِ اللِّحى
باب [۱۱]: کامل گذاشتن ریش
۱۲- باب: الخِضَابِ
باب [۱۲]: رنگ دادن [مو]
۱۳- باب: الجَعْدِ
باب [۱۳]: موی مجعد
۱۴- باب: الْقَزَعِ
باب [۱۴]: قَزَع
۱۵- باب: تَطْيِيبِ المَرْأةِ زَوجهَا بِيَديْهَا
باب [۱۵]: عطر زدن زن شوهرش را به دست خود
۱۶- باب: مَنْ لا يَرُدَّ الطِّيبَ
باب [۱۶]: کسی که خوشبوئی را رد نمیکرد
۱٧- باب: الذَّرِيرَةِ
باب [۱٧]: خوشبوئی مخلوط
۱۸- باب: عَذَابِ المُصَوِّرِينَ يَوْمَ القِيَامَةِ
باب [۱۸]: عذاب مصورین در روز قیامت
۱٩- باب: نَقْضِ الصُّوَرِ
باب [۱٩]: از بین بردن تصاویر
٧۱- كِتَابُ الأدَبِ
کتاب [٧۱]- ادب [و معرفت]
۱- باب: مَنْ أَحَقُّ النَّاسِ بِحُسْنِ الصُّحْبَةِ
باب [۱]: سزاوارترین مردم به احسان کیست؟
۲- باب: لا يَسُبُّ الرَّجُلُ وَالِدَيْهِ
باب [۲]: نباید کسی پدر و مادرش را دشنام بدهد
۳- باب: إِثْمِ الْقَاطِعِ
باب [۳]: گناه قطع صلۀ رحم
۴- باب: مَنْ وَصَلَ وَصَلَهُ الله
باب [۴]: بجا آوردن (صلۀ رحم) سبب رحمت خدا است
۵- باب: تُبَلُّ الرَّحِمُ بِبِلالِهَا
باب [۵]: صلۀ رحم از طراوتش تازه میشود
۶- باب: لَيْسَ الْوَاصِلُ بِالمُكَافِيءِ
باب [۶]: صلۀ رحم آن نیست که در مقابل صلۀ رحم باشد
٧- باب: رَحْمَةِ الْوَلَدِ وَتَقْبِيلِهِ وَمُعَانَقَتِهِ
باب [٧]: مهربانی به فرزند و بوسیدن و در آغوش گرفتنش
۸- باب: جَعَلَ الله الرَّحْمَةَ فِي مِائَةِ جُزْءٍ
باب [۸]: خدا رحمت را (صد) قسمت کرده است
٩- باب: وَضْعِ الصَّبِيِّ عَلَى الْفَخِذِ
باب [٩]: نهادن طفل بر بالای ران
۱٠- باب: رَحْمَةِ النَّاسِ وَالْبَهَائِمِ
باب [۱٠]: رحمت به انسانها و چارپایان
۱۱- باب: الوَصَايَةِ بِالجَارِ
باب [۱۱]: سفارش [نیکی کردن] به همسایه
۱۲- باب: إِثْمِ مَنْ لاَ يَأمَنُ جَارُهُ بَوَائِقَهُ
باب [۱۲]: گناه کسی که همسایهاش از اذیتش در امان نیست
۱۳- باب: مَنْ كانَ يُؤمِنُ بالله وَالْيَومِ الآخِرِ فَلاَ يُؤذِ جارَهُ
باب [۱۳]: کسی که به خدا و روز آخرت ایمان دارد، نباید همسایهاش را اذیت کند
۱۴- باب: كُلُّ مَعْرُوفٍ صَدَقَةٌ
باب [۱۴]: هر کار نیکی صدقه است
۱۵- باب: الرِّفْقِ فِي الأَمْر كُلِّهِ
باب [۱۵]: مدارا در همۀ کارها
۱۶- باب: تَعَاوُنِ المُؤمِنِينَ بَعْضُهمْ بَعْضاً
باب [۱۶]: همکاری مسلمانان با یکدیگر
۱٧- باب: «لَمْ يَكُنِ النَّبِيُّ
ج
فَاحِشاً وَلاَ مُتَفَحِّشاً»
باب [۱٧]: پیامبر خدا
ج
بد زبان و ناسزا گوی نبودند
۱۸- باب: حُسْنِ الْـخُلُقِ وَالسَّخَاءِ وَما يُكْرَهُ الْبُخْلِ
باب [۱۸]: خوبی حسن خلق و سخاوت، و بدی بخالت
۱٩- باب: مَا يُنْهَى مِنَ السِّبَابِ وَاللَّعْنِ
باب [۱٩]: نباید کسی را دشنام داد و یا لعنت کرد
۲٠ باب: مَا يُكْرَهُ مِنَ النَّمِيمَةِ
باب [۲٠]: کراهت سخنچینی
۲۱- باب: مَا يُكْرَهُ مِنَ التَّمادُحِ
باب [۲۱]: آنچه که از ستایش یکدیگر مکروه است
۲۲- باب: ما يُنْهى عَنِ التحَاسُدِ وَالتَّدَابُرِ
باب [۲۲]: آنچه که از حسادت و مقاطعۀ یکدیگر ممنوع است
۲۳- باب: مَا يَجُوزُ مِنَ الظَّنِّ
باب [۲۳]: گمان بردنی که جواز دارد
۲۴- باب: سِتْرِ المُؤمِن عَلَى نَفْسِهِ
باب [۲۴]: مسلمان باید عیب خود را بپوشاند
۲۵- باب: الهِجْرَةِ وَقَوْلِ النَّبِيِّ: «لاَ يَحِلُّ لِرَجُلٍ أَنْ يَهْجُرَ أَخاهُ فَوْقَ ثَلاَثٍ»
باب [۲۵]: مقاطعه، و این قول پیامبر خدا
ج
: «روا نیست که برادرش را بیش از سه روز مقاطعه نماید»
۲۶- باب: قَوْلِ الله تَعَالَى:
﴿
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَكُونُواْ مَعَ ٱلصَّٰدِقِينَ
﴾
وَمَا يُنْهى عَنِ الْكَذِبِ
باب [۲۶]: قوله تعالی
۲٧- باب: الصَّبْرِ فِي الأَذى
باب [۲٧]: صبر در ناگواری
۲۸- باب: الحَذَرِ مِنَ الْغَضَبِ
باب [۲۸]: پرهیز از غضب
۲٩- باب: الحَيَاءِ
باب [۲٩]: حیا
۳٠- باب: إِذَا لَمْ تَسْتَحِ فَاصْنَعْ مَا شِئْتَ
باب [۳٠]: اگر شرم نداری هرچه میخواهی بکن
۳۱- باب: الانبِسَاطِ إلَى النَّاسِ، قَالَ ابْنُ مَسعُودٍ: خَالِطِ النَّاسَ وَدِينَكَ لاَ تَكْلمَنَّهُ وَالدُّعابَةِ مَعَ الأَهْلِ
باب [۳۱]: خوش خلقی با مردم، و ابن مسعود گفت که: با مردمان الفت کن ولی دین خود را جریحهدار مساز...
۳۲- باب: لاَ يُلْدَغُ المُؤمِنُ مِنْ جُحْرٍ مَرَّتَيْنِ
باب [۳۲]: مسلمان از یک سوراخ دوبار گزیده نمیشود
۳۳- باب: مَا يَجُوزُ مِنَ الشَّعْرِ وَالرَّجَزِ وَالحِدَاءِ وَما يُكْرَهُ مِنْهُ
باب [۳۳]: آنچه که از شعر و سجع و رجز روا، و آنچه که مکروه است
۳۴- باب: مَا يُكْرَهُ أَنْ يَكُونَ الْغَالِبَ عَلَى الإِنْسَانِ الشِّعْرُ حَتَّى يَصُدَّهُ عَنْ ذِكْرِ الله وَالْعلْمِ وَالقُرْآنِ
باب [۳۴]: روا نیست که اکثر وقت انسان به شعر گفتن بگذرد، و سبب ترک ذکر خدا و آموختن علم و خواندن قرآن گردد
۳۵- باب: مَا جَاءَ فِي قَوْلِ الرَّجلِ: وَيْلَكَ
باب [۳۵]: آنچه که در گفتۀ شخص آمده است که: وای بر تو
۳۶- باب: مَا يُدْعى النَّاسُ بِآبَائِهِمْ
باب [۳۶]: [در قیامت] مردم به نام پدرهای خود یاد میشوند
۳٧- باب: قَوْلِ النَّبِيِّ: «إِنَّمَا الكَرْمُ قَلْبُ المُؤمِنِ»
باب [۳٧]: قول النبی
ج
: «به تحقیق که تاک قلب مسلمان است»
۳۸- باب: تَحْوِيلِ الاسْمِ إِلَى اسْمٍ أَحْسَنَ مِنْهُ
باب [۳۸]: تغییر دادن یک اسم به اسم دیگری که بهتر از آن باشد
۳٩- باب: مَنْ دَعا صَاحِبَهُ فَنَقَصَ مِنَ اسْمِهِ حَرْفًا
باب [۳٩]: کسی که رفیقش را صدا کرده و حرفی از اسمش را کم گفته است
۴٠- باب: أبْغَضِ الأسْمَاءِ إِلَى الله عز وجل
باب [۴٠]: بدترین نامها در نزد خداوند عز وجل
۴۱- باب: الحَمْدِ لِلْعَاطِسِ
باب [۴۱]: (الحمد لله) گفتن برای عطسه زننده
۴۲- باب: مَا يُسْتَحَبُّ مِنَ العُطَاسِ وَمَا يُكْرَهُ مِنَ التَّثَاؤبِ
باب [۴۲]: عطسه زدن خوب، و خمیازه کشیدن مکروه است
٧۲- كِتَابُ الاسنتِئْذَانِ
کتاب [٧۲]- اجازه خواستن
۱- باب: تَسْلِيمِ القَليلِ عَلَى الكَثِيرِ
باب [۱]: سلام دادن افراد کم برای افراد بسیار
۲- تَسْلِيمِ المَاشِي عَلَى الْقَاعِدِ
باب [۲]: سلام دادن رهگذر بر شخص نشسته
۳- باب: السَّلاَمِ لِلْمَعْرِفَةِ وَغَيْرِ المَعْرِفَةِ
باب [۳]: سلام دادن برای شناخته و ناشناس
۴- باب: الاسْتِئْذَانُ مِنْ أجْلِ البَصَرِ
باب [۴]: اجازه خواستن برای آن است که نظرت نیفتد
۵- باب: زِنَا الجَوَارِحِ دُونَ الفَرْجِ
باب [۵]: غیر از فرج، دیگر اعضای بدن هم زنا میکنند
۶- بابت: التَّسْلِيم عَلَى الصِّبْيَانِ
باب [۶]: سلام دادن بر اطفال
٧- باب: إِذَا قَالَ: مَنْ ذَا؟ فَقَالَ: أنَا
باب [٧]: اگر میپرسد: کیست؟ میگوید: من
۸- باب: التَّفَسُّحِ فِي المَجَالِسِ
باب [۸]: فراخ نشستن در مجالس
٩- باب: الاحْتِبَاءُ بِاليَدِ
باب [٩]: احتباء کردن به دست
۱٠- باب: إِذَا كَانُوا أَكْثَرَ مِنْ ثَلاَثَةٍ فَلاَ بَأسَ بِالمُسَارَّةِ وَالمُنَاجَاةِ
باب [۱٠]: اگر بیش از سه نفر بودند، مانعی از خصوصی صحبت کردن نیست
۱۱- باب: لاَ تُتْرَكُ النَّار في البَيْتِ عِنْدَ النَّوْمِ
باب [۱۱]: در وقت خواب نباید آتش را در خانه نگهداشت
۱۲- باب: مَا جَاءَ فِي الْبِنَاءِ
باب [۱۲]: آنچه که در مورد عمارت آمده است
٧۳- كتَابُ الدَّعوَاتِ
کتاب [٧۳]- دعاها
۱- باب: لِكُلِّ نَبِيٍّ دَعْوَة مُسْتَجَابَةٌ
باب [۱]: برای هر پیامبری دعای مستجابی است
۲- باب: أَفْضَلِ الاسْتِغْفَارِ
باب [۲]: بهترین استغفار
۳- باب: اسْتِغْفَارِ النَّبِيِّ فِي اليَوْمِ وَاللَّيْلَةِ
باب [۳]: استغفار پیامبر خدا
ج
در روز و در شب
۴- باب: التَّوْبَةِ
باب [۴]: توبه
۵- باب: مَا يَقُولُ إِذَا نَامَ
باب [۵]: در هنگام خواب شدن چه باید گفت
۶- باب: النَّوْمِ عَلَى الشِّقِّ الأيْمَنِ
باب [۶]: خواب شدن به پهلوی راست
٧- باب: الدُّعَاءِ إِذَا انْتَبَهَ مِنَ للَّيْلِ
باب [٧]: دعای بیدار شدن در شب
۸- «باب»
باب [۸]
٩- باب: لِيُعَزِّمَ المَسْألَةَ فَإِنَّهُ لاَ مُكْرِهَ لَهُ
باب [٩]: به طور قطع بخواهد، چون مجبور کنندۀ برایش نیست
۱٠- باب: يُسْتَجَابُ لِلْعَبْدِ مَا لَمْ يَعْجَلْ
باب [۱٠]: بنده اگر عجله نکند دعایش قبول میشود
۱۱- باب: الدُّعَاءِ عِنْدَ الْكَرْبِ
باب [۱۱]: دعا در وقت سختی
۱۲- باب: التَّعَوُّذِ مِنْ جَهْدِ البَلاَءِ
باب [۱۲]: از هجوم بلیات، باید به خدا پناه برد
۱۳- باب: قَوْلِ النَّبِيِّ
ج
: «مَنْ آذَيْتُهُ فَاجْعَلْهُ لَهُ زَكَاةً وَرَحْمَةً»
باب [۱۳]: قوله
ج
: «[الهی!] کسی را که اذیت کرده باشم، آن را برایش سبب پاکی و رحمت بگردان»
۱۴- باب: التَّعَوُّذِ مِنَ الْبُخْلِ
باب [۱۴]: پناه جستن از بخل
۱۵- باب: التَّعَوُّذِ مِنَ المَأثَمِ وَالمَغْرَمِ
باب: پناه جستن [به خدا] از گناه و از قرض
۱۶- باب: قَوْلِ النَّبِيِّ
ج
: «رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً»
باب [۱۶]: گفتۀ پیامبر خدا
ج
که: «رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً»
۱٧- باب: قول النبي
ج
: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ»
باب [۱٧]: این دعای پیامبر خدا
ج
که: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ»
۱۸- باب: فَضْلِ التَّهْلِيلِ
باب [۱۸]: فضیلت (لا إله إلا اللَّه) گفتن
۱٩- باب: فَضْلِ التَّسْبِيحِ
باب [۱٩]: فضیلت (سُبْحَانَ اللَّه) گفتن
۲٠- باب: فَضْلِ ذِكْرِ الله عَزَّ وَجَلَّ
باب [۲٠]: فضیلت ذکر خداوند عز وجل
٧۴- كِتَابُ الرِّقَاقِ
کتاب [٧۴]- رِقَاق
[۲۳٧]
۱- باب: الصحَّة وَالفَراغ وَلا عَيش إِلا عَيشُ الآخِرَة
باب [۱]: تندرستی و فارغت و اینکه: راحتی جز راحت آخرت نیست
۲- باب: قَوْلِ النَّبِيِّ
ج
: «كُنْ فِي الدُّنْيَا كَأنَّكَ غَرِيبٌ»
باب [۲]: این گفتۀ پیامبر خدا
ج
که: «در این دنیا آنچنان باش که گویا مسافر هستی»
۳- باب: فِي الأمَلِ وَطُولِهِ
باب [۳]: آرزوی دراز
۴- باب: مَنْ بَلَغَ سِتِّينَ سَنَةً، فَقَدْ أَعْذَرَ الله إِلَيْهِ
باب [۴]: کسی که به شصت سالگی میرسد خداوند برایش اتمام حجت کرده است
۵- باب: العَمَل الَّذِي يُبْتَغَى بِهِ وَجْهُ الله
باب [۵]: کاری که خاص برای خدا باشد
۶- باب: ذِهَابِ الصَّالِحِيِنَ
باب [۶]: از بین رفتن صالحین
٧- باب: ما يُتَّقى مِنْ فِتْنَةِ المَالِ
باب [٧]: پرهیز از فتنۀ مال
۸- باب: مَا قَدَّمَ مِنْ مَالِهِ فَهُوَ لَهُ
باب [۸]: از مال چیزی برایش میماند، که پیش از خود فرستاده است
٩- باب: كَيْفَ كَانَ عَيْشُ النَّبِيِّ
ج
وَأصْحَابِهِ وَتَخَلِّيهِمْ عَنِ الدُّنْيَا
باب [٩]: زندگی پیامبر خدا
ج
و صحابههایشان چگونه بود و روی گردانیدن آنها از دنیا
۱٠- باب: الْقَصْدِ وَالمُدَاوَمَةِ عَلَى العَمَلِ
باب [۱٠]: میانه روی و مداومت بر کار
۱۱- باب: الرَّجَاءِ مَعَ الخَوْفِ
باب [۱۱]: امید همراه با ترس
۱۲- باب: حِفْظِ اللَّسَانِ وَمَنْ كَانَ يُؤمِنُ بِالله وَالْيِوْمِ الآخِرِ فَلْيَقُلْ خَيْراً أوْ لِيَصْمُتْ
باب [۱۲]: حفظ زبان، و کسی که به خدا و روز آخرت ایمان دارد، یا سخن خیر اندیشانۀ بگوید و یا خاموش باشد
۱۳- باب: الانْتِهَاءِ مِن المَعَاصِي
باب [۱۳]: دست برداشتن از گناهان
۱۴- باب: حُجِبَتِ النَّارُ بِالشَّهَوَاتِ
باب [۱۴]: آتش دوزخ به شهوات پوشیده شده است
۱۵- باب: «الجَنَّةُ أَقْرَبُ إِلَى أَحَدِكُمْ مِنْ شِرَاكِ نَعْلِهِ وَالنَّارُ مِثْلُ ذَلِكَ»
باب [۱۵]: بهشت و دوزخ از بند کفش شما به شما نزدیکتر است
۱۶- باب: لِيَنْظُرْ إِلَى مَنْ هُوَ أَسْفَلَ مِنْهُ وَلاَ يَنْظُرْ إِلَى مَنْ فَوْقَهُ
باب [۱۶]: باید به پائینتر از خود ببیند نه به بالاتر از خود
۱٧- باب: مَنْ هَمَّ بِحَسَنَةٍ أَوْ بِسَيِّئَةٍ
باب [۱٧]: کسی که به کار نیک و یا بدی تصمیم میگیرد
۱۸- باب: رَفْعِ الأَمَانَةِ
باب [۱۸]: از بین رفتن امانت
۱٩ باب: الرِّيَاءِ وَالسُّمْعَةِ
باب [۱٩]: ریاء و سمعه
۲٠- باب: التَّوَاضُعِ
باب [۲٠]: تواضع
۲۱- باب: مَنْ أَحَبَّ لِقَاءَ الله أَحَبَّ الله لِقَاءَهُ
باب [۲۱]: کسی که لقاء خدا را بخواهد خدا لقاءش را میخواهد
۲۲- باب: سَكَرَاتِ المَوْتِ
باب [۲۲]: سکرات مرگ
۲۳- باب: يَقْبِضُ الله الأرْضَ يَوْمَ القِيَامَةِ
باب [۲۳]: خداوند در روز قیامت زمین را قبضه میکند
۲۴- باب: الحَشْرِ
باب [۲۴]: روز محشر
۲۵- باب: قَوْلِ الله تَعَالَى:
﴿
أَلَا يَظُنُّ أُوْلَٰٓئِكَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ ٤ لِيَوۡمٍ عَظِيمٖ ٥ يَوۡمَ يَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ ٦
﴾
باب [۲۵]: این
۲۶- باب: الْقِصَاصِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ
باب [۲۶]: قصاص در روز قیامت
۲٧- باب: صِفَةِ الجَنَّةِ وَالنَّارِ
باب [۲٧]: صفت بهشت و دوزخ
۲۸- باب: في الحَوْضِ
باب [۲۸]: حوض کوثر
٧۵- كِتَابُ القَدَرِ
کتاب [٧۵]- قضا و قدر
۱- باب: جَفَّ القَلَمُ عَلَى عِلْمِ الله
باب [۱]: قلم بر علم خدا خشک شد
۲- باب: وَكانَ أَمْرُ الله قَدَراً مَقْدُوراً
باب [۲]: و امر خدا تعیین و مقدر بود
۳- باب: إِلْقَاءِ الْعَبْدِ إِلَى الْقَدَرِ
باب [۳]: نذر، بنده را به سوی قضا و قدر رهنمون میسازد
۴- باب: المَعْصُومُ مَنْ عَصَمَ الله
باب [۴]: معصوم کسی است که خدا او را حفظ کرده است
۵- باب: يَحُولُ بَيْنَ المَرْءِ وَقَلْبِهِ
باب [۵]: در بین شخص و قلبش مانع قرار میدهد
٧۶- كتابُ الأَيمَانِ و النُّذُورِ
کتاب [٧۶]- سوگندها و نذرها
۱- باب: قوله تعالى:
﴿
لَّا يُؤَاخِذُكُمُ ٱللَّهُ بِٱللَّغۡوِ فِيٓ أَيۡمَٰنِكُمۡ
﴾
باب [۱]: قوله تعالی:
﴿
خداوند شما از سوگندهای لغو شما مؤاخذ
۲- باب: كَيْفَ كَانَتْ يَمِينُ النَّبِيِّ
ج
باب [۲]: سوگند پیامبر خدا
ج
چگونه بود
۳- باب: قَوله تَعَالَى:
﴿
وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ
﴾
باب [۳]: قوله تعالی:
﴿
و سوگندهای مؤکدی به خدای یاد کردند
۴- باب: إِذَا حَنَثَ نَاسِياً فِي الأَيْمَانِ
باب [۴]: اگر کسی به فراموشی در سوگند حانث میشود
۵- باب: النَّذْرِ فِي الطَّاعَةِ
باب [۵]: نذر کردن در طاعت
۶- باب: مَنْ مَاتَ وَعَلَيْهِ نَذْرٌ
باب [۶]: کسی که بمیرد و بر وی نذری باشد
٧- باب: النَّذْرِ فِيمَا لاَ يَمْلِكُ وَفِي مَعْصِيَةٍ
باب [٧]: نذر کردن چیزی که مالک آن نیست، و نذر در معصیت
٧٧- كِتَابُ كَفَّارَاتِ الأَيمان
کتاب [٧٧]- کفارۀ سوگندها
۱- باب: صَاعِ المَدِينَةِ وَمُدِّ النَّبِيِّ
ج
باب [۱]: صاع مدینه و پیمانۀ پیامبر خدا
ج
٧۸- كِتَابُ الفَرَائِضِ
کتاب [٧۸]- میراث
۱- باب: مِيرَاثِ الوَلَدِ مِنْ أَبِيهِ وَأُمِّهِ
باب [۱]: میراث فرزند، از پدر و مادرش
۲- باب: مِيرَاثِ ابْنَةِ ابْنٍ مَعَ ابْنِهِ
باب [۲]: میراث دختر فرزند، به همراه فرزند
۳- باب: مَوْلَى القَوْمِ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَابْنُ الأخْتِ مِنْهُمْ
باب [۳]: آزاد شدۀ مردم از آنها و خواهر زاده، از آنها است
۴- باب: مَنِ ادَّعى إِلَى غَيْرِ أَبِيهِ
باب [۴]: کسی که خود را به غیر پدرش نسبت میدهد
٧٩- كِتَابُ الحُدُودِ
کتاب [٧٩]- حدود
۱- باب: الضَّرْبِ بِالـْجَرِيدِ وَالنِّعَالِ
باب [۱]: زدن به چوب و کفش
۲- باب: لعن السَّارِقِ
باب [۲]: لعنت کردن دزد
۳- باب: قَطْعُ اليَدِ وفِي كَمْ
باب [۳]: دست دزد به دزدیدن چه قدر مال قطع میشود؟
۸٠- كِتَابُ المُحَارِبِينَ مِنْ أَهْلِ الكُفْرِ وَالرِّدَةِ
کتاب [۸٠]- محاربین از اهل کفر وردت
۱- باب: كَمِ التَّعْزِيرُ وَالأَدَبُ
باب [۱]: اندازۀ تعزیر و تادیب
۲- باب: قَذْفِ العَبِيدِ
باب [۲]: قذف بردگان
۸۱- كِتَابُ الدِّيَاتِ
کتاب [۸۱]- دیات
۱- باب:
﴿
وَمَنۡ أَحۡيَاهَا فَكَأَنَّمَآ أَحۡيَا ٱلنَّاسَ جَمِيعٗا
﴾
باب [۱]:
﴿
و کسی که انسانی را از مرگ نجات دهد، گویا تمام مردمان را حیات
۲- باب: قَوْلِ الله تَعَالَى:
﴿
أَنَّ ٱلنَّفۡسَ بِٱلنَّفۡسِ وَٱلۡعَيۡنَ بِٱلۡعَيۡنِ
﴾
باب [۲]: قوله تعالی:
﴿
اینکه جان در برابر جان، و چشم بر
۳- باب: مَنْ طَلَبَ دَمَ امْرِيءٍ بِغَيْرِ حَقٍّ
باب [۳]: کسی که خون شخصی را به غیر حق مطالبه کند
۴- باب: مَنْ أَخَذَ حَقَّهُ أَوِ اقْتَصَّ دُونَ السُّلْطَانِ
باب [۴]: کسی که بدون اطلاع سلطان حقش را بگیرد و یا قصاص نماید
۵- باب: دِيَّةِ الأَصَابعِ
باب [۵]: خونبهای انگشتان
۸۲- كِتَابُ استِتَابَة المُرتَدِّينَ وَالمُعَانِدِينَ وَقِتَالِهِمْ
کتاب [۸۲]- توبه دادن مرتدین و معاندین و قتال با آنها
۱- باب: إِثْمِ مَنْ أَشْرَكَ بِالله
باب [۱]: گناه کسی که به خدا شریک میآورد
۸۳- كِتَابُ التَّعبِيرِ
کتاب [۸۳]- تعبیر [خواب]
۱- باب: رُؤْيَا الصَّالِحِينَ
باب [۱]: خواب دیدن صالحین
۲- باب: الرُّؤيَا مِنَ الله
باب [۲]: خواب دیدن از طرف خدا است
۳- باب: المُبَشِّرَاتِ
باب [۳]: خوابهای نیک
۴- باب: مَنْ رَأَى النَّبِيَّ فِي المَنَامِ
باب [۴]: کسی که پیامبر خدا
ج
را به خواب میبیند
۵- باب: رُؤيَا النَّهَارِ
باب [۵]: خواب دیدن در روز
۶- باب: الْقَيْدِ فِي المَنَامِ
باب [۶]: خواب دیدن اینکه شخص در قید است
٧- باب: إِذَا رَأَى أَنَّهُ أَخْرَجَ الشَّيْءَ مِنْ كُورَةٍ فَأَسْكَنَهُ مَوْضِعاً آخَرَ
باب [٧]: اگر در خواب دید که چیزی را از جایی به جای دیگر منتقل ساخته است
۸- باب: مَنْ كَذَبَ فِي حُلُمِهِ
باب [۸]: کسی که در خواب دیدنش دروغ بگوید
٩- باب: مَنْ لَمْ يَرَ الرُّؤيَا لِأَوَّلِ عَابِرٍ إذَا لَمْ يُصِبْ
باب [٩]: کسی که به تعبیر معبر اول که به صواب نرسیده است اعتقاد ندارد
۸۴- كِتَابِ الفِتَن
کتاب [۸۴]- فتنهها
۱- باب: قَوْلِ النَّبِيِّ
ج
: «سَتَرَوْنَ بَعْدِي أُمُورًا تُنْكِرُونَهَا»
باب [۱]: این قول پیامبر خدا
ج
که: «بعد از من کارهایی را میبینید که بدتان میآید»
۲- باب: ظُهُورِ الْفِتَنِ
باب [۲]: ظهور فتنهها
۳- باب: لاَ يَأْتِي زَمَانٌ إِلَّا الَّذِي بَعْدَهُ شَرٌّ مِنْهُ
باب [۳]: هیچ زمانی نمیآید مگر آنکه زمان بعدی بدتر از آن است
۴- باب: قَوْلِ النَّبِيِّ
ج
: «مَنْ حَمَلَ عَلَيْنَا السِّلاَحَ فَلَيْسَ مِنَّا»
باب [۴]: این قول پیامبر خدا
ج
که: «کسی که بر ضد ما سلاح بر دارد از ما نیست»
۵- باب: تَكونُ فِتن القَاعِد فِيهَا خَيْرٌ مِنَ الْقَائِمِ
باب [۵]: فتنۀ شخص نشسته از فتنۀ شخص برخاسته بهتر است
۶- باب: التَّعَرُّبِ فِي الْفِتْنَةِ
باب [۶]: بادیه نشینی در فتنه
٧- باب: إِذَا أَنْزَلَ اللهُ بِقَوْمٍ عَذَابًا
باب [٧]: وقتی که خدا بر مردمی عذابی نازل کند
۸- باب: إِذَا قَالَ عِنْدَ قَوْمٍ شَيْئاً ثُمَّ خَرَجَ فَقَالَ بِخِلاَفِهِ
باب [۸]: کسی که در نزد مردمی چیزی بگوید، و چون بر آمد بر خلاف آن بگوید
٩- باب: خُرُوجِ النَّارِ
باب [٩]: بیرون شدن آتش
۱٠- «باب»
باب [۱٠]
۸۵- كِتَابُ الأحكَامِ
کتاب [۸۵]- احکام
۱- باب: السَّمْعِ وَالطَّاعَةِ لِلْإِمَامِ مَا لَمْ تَكُنْ مَعْصِيَةً
باب [۱]: فرمان برداری از امام تا وقتی که در معصیت نباشد
۲- باب: مَا يُكْرَهُ مِنَ الحِرْصِ عَلَى الإِمَارَةِ
باب [۲]: کراهت حرص در رسیدن به امارت
۳- باب: مَنِ اسْتُرْعِيَ رَعِيَّةً فَلَمْ يَنْصَحْ
باب [۳]: کسی که مسؤولیت مردم را بر عهده بگیرد، و توجهی به آنها نداشته باشد
۴- باب: مَنْ شَاقَّ شَقَّ الله عَلَيْهِ
باب [۴]: کسی که سخت بگیرد خدا بر وی سخت میگیرد
۵- باب: هَلْ يَقْضِي الْقَاضِي أَوْ يُفْتِى وَهُوَ غَضْبَانُ؟
باب [۵]: آیا جواز دارد که قاضی در حال غضب قضاوت نموده و یا فتوی بدهد؟
۶- باب: مَا يُسْتَحَبُّ لِلْكَاتِبِ
باب [۶]: آنچه که برای کاتب مستحب است
٧- باب: كَيْفَ يُبَايِعُ الإِمَامُ النَّاسَ
باب [٧]: امام با مردم چگونه بیعت نماید
۸- باب: الاسْتِخْلاَفِ
باب [۸]: ولایت عهد
٩- «باب»
باب [٩]
۸۶- كِتَابُ التَّمَنَّي
کتاب [۸۶]- تمنا و آرزو
۱- باب: مَا يُكْرَهُ مِنَ التَّمَنِي
باب [۱]: آرزویی که مکروه است
۸٧- كِتَابُ الِاغْتِصَامِ بِالكِتَابِ وَالسُنَّةِ
کتاب [۸٧]- عمل کردن به کتاب و سنت
۱- باب: الاقْتِدَاءِ بِسُنَنِ رَسُولِ الله
ج
باب [۱]: اقتدا به سنتهای پیامبر خدا
ج
۲- باب: مَا يُكْرَهُ مِنْ كَثْرَةِ السُّؤَالِ وَمَنْ تَكَلَّفَ مَا لاَ يَعْنِيهِ
باب [۲]: کراهت سؤال بسیار، و کسی که در آنچه که مربوط به او نیست، تکلف کرده است
۳- باب: مَا يُذْكَرُ مِنْ ذَمِّ الرَّأيِ وَتَكَلُّفِ القِيَاسِ
باب [۳]: مذمت رأی و تکلف در قیاس
۴- باب: قَوْلِ النَّبِيِّ
ج
: «لَتَتبَعُنَّ سُنَنَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ»
باب [۴]: این قول پیامبر خدا
ج
که: «حتما از روش گذشتگان پیروی میکنید»
۵- باب: الرَّجم للمُحْصَن
باب [۵]: سنگسار برای محصن
۶- باب: أَجْرِ الحَاكِم إِذَا اجتَهدَ فَأَصَابَ أَو أَخْطَأ
باب [۶]: ثواب حاکمی که اجتهاد کند و به صواب برسد و یا خطا کند
٧- باب: مَنْ رَأَى تَرْكَ النَّكِيرِ مِنَ النَّبِيِّ حُجَّةً لاَ مِن غَيْرِه
باب [٧]: کسی که ترک انکار را از پیامبر حجت میداند نه از دیگران
۸۸- كِتَابُ التَّوحِيدِ (والرد على الجهمية وغيرهم)
کتاب [۸۸]- توحید (ورد بر جهمیه و غیر آنها)
[۳۶۸]
۱- باب: مَا جَاءَ فِي دُعَاءِ النَّبِيِّ
ج
أُمَّتَهُ إِلى تَوْحِيدِ الله
باب [۱]: دعوت پیامبر خدا
ج
امت خود را به سوی توحید
۲- باب: قَوْلِه تَعَالى:
﴿
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو القُوَّةِ المَتِينُ
﴾
باب [۲]: قوله تعالی:
﴿
خدا رزق دهندۀ با قوت و متین است
۳- باب: قَوْلِه تَعَالَى:
﴿
وَهُوَ العَزِيزُ الحَكِيمُ
﴾
وَقَوله:
﴿
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ العِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
۴- باب: قَوْلِه تَعَالى:
﴿
وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ
﴾
وقَولَ الله تَعَالى:
﴿
تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلاَ أَعْلَمُ مَا فِي
۵- باب: قَوْل الله تَعَالى:
﴿
يُرِيدُونَ أَنْ يُبَدِّلُوا كَلاَمَ اللَّهِ
﴾
باب [۵]: قوله تعالی:
﴿
میخواهند کلام خدا را تبدیل نمایند
۶- باب: كَلاَمِ الرَّبِّ تَعَالى يَومَ الْقِيَامَةِ مَعَ الأَنْبِيَاءِ وَغَيْرِهِم
باب [۶]: کلام رب العالمین در روز قیامت با پیامبران و غیر آنها
٧- باب: مِيزَانُ الأَعْمَالِ والأَقْوَالِ يَوْمَ القِيَامَةِ
باب [٧]: میزان اعمال و اقوال در روز قیامت
فهارس فیض الباری
فهرست اشخاص
فهرست مراجع
اول: قرآن کریم و علوم آن:
دوم: حدیث نبوی شریف:
سوم: فقه:
چهارم: أصول فقه:
پنچم: لغت و تراجم:
فهرست کتابهای فیض الباري
جلد اول:
جلد دوم:
جلد سوم:
جلد چهارم:
جلد پنجم:
جلد ششم:
اندازه فونت
دبی
هلوتیکا نو
وردنا
تاهوما
Iran Sans
٧٧- كِتَابُ كَفَّارَاتِ الأَيمان
کتاب [٧٧]- کفارۀ سوگندها
به اشتراکگذاری کتاب
Facebook
Twitter
Youtube
Google+
Telegram
Whatsapp
با ایمیل
فایل Word
فایل PDF
نسخه چاپی
گزارش یک مشکل
٧٧- كِتَابُ كَفَّارَاتِ الأَيمان
کتاب [٧٧]- کفارۀ سوگندها
قبلی
بعدی
×
ورود
با ایمیل
مرا به خاطر بسپار
رمز عبور را فراموش کردید؟
ورود
ساخت حساب کاربری جدید
ثبت نام
بازیابی رمز عبور
ارسال لینک بازیابی رمز عبور
بازگشت به صفحه ثبت نام / ورود
