۴- باب: طَعَامُ الوَاحِدِ يَكْفِي الإِثْنَيْنِ
باب [۴]: طعام یک نفر برای دو نفر کفایت می‌کند
۱۸٩۲- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س، أَنَّهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «طَعَامُ الِاثْنَيْنِ كَافِي الثَّلاَثَةِ، وَطَعَامُ الثَّلاَثَةِ كَافِي الأَرْبَعَةِ» [رواه البخاری: ۵۳٩۲].
۱۸٩۲- از ابو هریرهسروایت است که گفت: پیامبر خدا جفرمودند: «طعام دو نفر برای سه نفر، و طعام سه نفر برای چهار نفر کافی است» [۶۱].
[۶۱] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) در سنن ابن ماجه از عمرسروایت است که گفت: پیامبر خدا جفرمودند: «طعام یک نفر برای دو نفر، و طعام دو نفر برای سه نفر و چهار نفر، و طعام چهار نفر برای پنج نفر و شش نفر کفایت می‌کند». ۲) از مجموع این احادیث چنین دانسته می‌شود که مقصود عدد معینی برای عدد معینی نیست، بلکه هر طعامی که برای مردم معینی تهیه شده باشد، برای مردم بیشتری از آن کفایت می‌کند، و غرض از ذکر این احادیث تشجیع بر کرم و سخاوت و نان دادن برای فقراء و مساکین و همسایگان است.