۱- باب: تَسْلِيمِ القَليلِ عَلَى الكَثِيرِ
باب [۱]: سلام دادن افراد کم برای افراد بسیار
۲٠۵٧- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س، عَنِ النَّبِيِّ جقَالَ: «يُسَلِّمُ الصَّغِيرُ عَلَى الكَبِيرِ، وَالمَارُّ عَلَى القَاعِدِ، وَالقَلِيلُ عَلَى الكَثِيرِ» [رواه البخاری: ۶۲۳۱].
۲٠۵٧- از ابو هریرهساز پیامبر خدا جروایت است که فرمودند: «خوردسال بر بزرگ سال، رهگذر برنشسته، و افراد کم بر افراد بسیار سلام بدهند» [۲٠۵].
[۲٠۵] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: در صورت تعارض بین این حالات، هرطرف که پیشتر سلام بدهد، برایش ثواب بیشتری دارد، ولی از نگاه ادب بهتر است که جانب معنوی مراعات گردد، مثلا: اگر خورد سال نشسته بود، و بزرگسال از نزدش میگذشت، خوردسال به بزرگسال سلام بدهد، و اگر افراد کم نشسته بودند، و افراد زیادی از نزد آنها میگذشتند، افراد بسیار سلام بدهند، و با این قیاس اگر افراد کمی که عالم بودند از نزد افراد بسیاری که غیر عالم بودند میگذشتند، آن افراد بسیار به آن افراد کم سلام بدهند، و اگر پدر از نزد فرزند یا فرزندان نشستهاش میگذشت، فرزندان به پدرشان سلام بدهند، و همچنین هرحالت مشابه دیگری.