۲- باب: إمَاطَةِ الأذى عَنِ الصَّبِيِّ في العَقِيقَةِ
باب [۲]: دور کردن کثافات از بدن طفل در وقت عقیقه
۱٩۱۳- عَنْ سَلْمَانَ بْنِ عَامِرٍ الضَّبِيَّ، س، قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ جيَقُولُ: «مَعَ الغُلاَمِ عَقِيقَةٌ، فَأَهْرِيقُوا عَنْهُ دَمًا، وَأَمِيطُوا عَنْهُ الأَذَى» [رواه البخاری: ۵۴٧۲].
۱٩۱۳- از سلمان بن عامر ضبیس [۸۲]روایت است که گفت: از پیامبر خدا جشنیدم که می‌فرمودند: «از پسر باید عقیقه داد، پس برایش حیوانی را ذبح کنید و کثافت‌ها را از وی دور نمائید» [۸۳].
[۸۲] وی سلمان بن عامر بن أوس ضبی است، بعضی می‌گویند که در صحابه (ضبی) دیگری غیر از وی وجود ندارد، ولی امام ابن حجر/می‌گوید: حقیقت آن است که اشخاص دیگری نیز از بنی ضبه وجود داشتند، از ان جمله است: یزید بن نامۀ ضبی، سلمان ضبی در خلافت معاویهسوفات یافت. (الاأصابه: ۲/۶۲). [۸۳] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: مفهوم مخالف در این حدیث به اتفاق علماء معتبر نیست، یعنی این طور نباید فهمید که: از پسر عقیقه بدهید، و از دختر ندهید، بلکه طوری که در احادیث دیگری آمده است، سنت است که برای پسر دو گوسفند، و برای دختر یک گوسفند عقیقه داده شود.