۲- تَسْلِيمِ المَاشِي عَلَى الْقَاعِدِ
باب [۲]: سلام دادن رهگذر بر شخص نشسته
۲٠۵۸- وَعَنْهُ س، في رواية، قَالَ: قالَ رَسُولِ اللَّهِ ج«يُسَلِّمُ الرَّاكِبُ عَلَى المَاشِي، وَالمَاشِي عَلَى القَاعِدِ، وَالقَلِيلُ عَلَى الكَثِيرِ» [رواه البخار: ۶۲۳۳].
۲٠۵۸- و از ابو هریره در روایت دیگری آمده است که پیامبر خدا جفرمودند: «سواره برپیاده، و پیاده بر نشسته، و اشخاص کم بر اشخاص بسیار، سلام بدهند» [۲٠۶].
[۲٠۶] حکمت از سلام دادن سواره بر پیاده آن است که شخص سواره در خود یک نوع برتری احساس می‌کند، و برای آنکه از یک طرف چنین احساسی در شخص سواره پیدا نشده و متواضع باشد، و از طرف دیگر حس حقارت در شخص پیاده ایجاد نگردد، باید سواره برای پیاده سلام بدهد.