فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد ششم

فهرست کتاب

۱٧- باب: الذَّرِيرَةِ
باب [۱٧]: خوشبوئی مخلوط

۱٧- باب: الذَّرِيرَةِ
باب [۱٧]: خوشبوئی مخلوط

۲٠٠۴- عَنْ عَائِشَةَ، ل: قَالَتْ: «طَيَّبْتُ رَسُولَ اللَّهِ جبِيَدَيَّ بِذَرِيرَةٍ فِي حَجَّةِ الوَدَاعِ، لِلْحِلِّ وَالإِحْرَامِ» [رواه البخاری: ۵٩۳٠].

۲٠٠۴- از عائشهلروایت است که گفت: پیامبر خدا جرا در (حجة الوداع) با دست خود از خوشبوئی که مخلوط بود، در وقت احرام بستن و در وقت بیرون شدن از احرام، عطر زدم [۱۶٠].

[۱۶٠] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) مراد از خوشبوئی مخلوط، عطری است که از چندین عطر ترکیب شده باشد. ۲) عائشهلپیامبر خدا جرا پیش از داخل شدن به احرام عطر میزد، نه هنگام احرام داشتن، زیرا استعمال عطر در هنگام احرام داشتن روا نیست، چه محرم خودش خود را عطر بزند، و چه شخص دیگری او را عطر بزند.