۴- باب: الحَبَّةِ السَّوْدَاءِ
باب [۴]: سیاه دانه
۱٩۶۵- عَنْ عَائِشَةَ، ل، قَالَتْ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ جيَقُولُ: «إِنَّ هَذِهِ الحَبَّةَ السَّوْدَاءَ شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ إِلَّا مِنَ السَّامِ» قُلْتُ: وَمَا السَّامُ؟ قَالَ: المَوْتُ [رواه البخاری: ۵۶۸٧].
۱٩۶۵- از عائشهلروایت است که گفت: از پیامبر خدا جشنیدم که می‌فرمودند: «این سیاه دانه برای هر مرضی غیر از مرض (سام) شفا است».
گفتم: (سام) چیست؟
فرمودند: «مرگ» [۱۳٠].
[۱۳٠] یعنی: سیاه دانه جز برای مرگ برای هر مرض دیگری دوا است، یعنی: اگر سیاه دانه با چیزهای دیگری به اندازۀهای معینی ترکیب گردد، برای اکثر امراض داخلی و خارجی دوا است.