فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد ششم

٧- باب: النِّعَالِ السِّبْتِيَّة وَغَيْرِهَا
باب [٧]: کفش‌های جلدی وغیره

۱٩٩۲-وَعَنْهُ سأَنَّهُ سُئِلَ: أَكَانَ النَّبِيُّ جيُصَلِّي فِي نَعْلَيْهِ؟ قَالَ: «نَعَمْ» [رواه البخاری: ۵۸۵٠].

۱٩٩۲- از انسسروایت است که کسی از وی پرسید: آیا پیامبر خدا جبا کفش‌های خود نماز می‌خواندند؟

گفت: بلی [۱۵۴].

۱٩٩۳- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ جقَالَ: «لاَ يَمْشِي أَحَدُكُمْ فِي نَعْلٍ وَاحِدَةٍ، لِيُحْفِهِمَا جَمِيعًا، أَوْ لِيُنْعِلْهُمَا [رواه البخاری: ۵۸۵۵].

۱٩٩۳- از ابو هریرهسروایت است که پیامبر خدا جفرمودند: «کسی نباید با یک کفش راه برود، یا هردو کفش را از پایش بیرون کند و یا هردو را بپوشد».

[۱۵۴] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: ۱) از این حدیث دانسته می‌شود که نماز خواندند با کفش جواز دارد، و در احادیث هم آمده است که پیامبر خدا جو صحابهشبا کفش نماز می‌خواندند. ۲) چیزی که در اینجا قابل تذکر است این است که: اول آنکه: در سابق نظر به بساطت زندگی و عدم تکلف در معیشت، کثافاتی که اکنون در هر طرف دیده می‌شود، در آن وقت وجود نداشت، بنابراین کفش‌های آن‌ها به طور غالب پاک بود، و نماز خواندن با چنین کفش‌های باکی نداشت، ولی اکنون اگر کسی با کفش نماز می‌خواند، باید متاکد گردد که کفشش نجس نیست، زیرا نماز خواندن با نجاست جواز ندارد. دوم آنکه: مساجد در آن وقت فرش نداشت، و بر روی ریگ و یا خاک نماز می‌خواندند، از این جهت نماز خواند با کفش سبب کثافت مسجد نمی‌گردید، ولی اکنون که مساجد به طور عموم با فرش‌های زیبا و نظیفی فرش شده است، اگر کسی می‌خواهد به مسجد داخل شود، باید کفش‌هایش را بکشد، زیرا نماز خواندند در این حالت سبب کثافت مسجد، و در نتیجه اذیت نماز گذران می‌گردد، و البته که چنین عملی جواز ندارد.