فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد ششم

۲- باب: مَا يُكْرَهُ مِنْ كَثْرَةِ السُّؤَالِ وَمَنْ تَكَلَّفَ مَا لاَ يَعْنِيهِ
باب [۲]: کراهت سؤال بسیار، و کسی که در آنچه که مربوط به او نیست، تکلف کرده است

۲۲۱۴- عَنْ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ س، قالَ: قالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «لَنْ يَبْرَحَ النَّاسُ يَتَسَاءَلُونَ حَتَّى يَقُولُوا: هَذَا اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ، فَمَنْ خَلَقَ اللَّهَ» [رواه البخاری: ٧۲٩۶].

۲۲۱۴- از انس بن مالکسروایت است که گفت: پیامبر خدا جفرمودند: «مردم تا جایی به سؤال کردن ادامه می‌دهند که می‌گویند: هر چیز را خدا پیدا کرده است، پس خدا را چه کسی پیدا کرده است» [۳۶۲].

[۳۶۲] و در روایت دیگری آمده است که پیامبر خدا جفرمودند که: «چون به این سرحد رسید، به خدا پناه بجوید، و به همین حد اکتفاء کند»، و در روایت مسلم آمده است که فرمودند: «و بگوید که آمنت بالله».