فیض الباری شرح مختصر صحیح البخاری- جلد ششم

فهرست کتاب

۵- باب: النَّذْرِ فِي الطَّاعَةِ
باب [۵]: نذر کردن در طاعت

۵- باب: النَّذْرِ فِي الطَّاعَةِ
باب [۵]: نذر کردن در طاعت

۲۱۴۸- عَنْ عَائِشَةَ ل، أَنِّ النَّبِيِّ جقَالَ: «مَنْ نَذَرَ أَنْ يُطِيعَ اللَّهَ فَلْيُطِعْهُ، وَمَنْ نَذَرَ أَنْ يَعْصِيَهُ فَلاَ يَعْصِهِ» [رواه البخاری: ۶۶٩۶].

۲۱۴۸- از عائشهلروایت است که پیامبر خدا جفرمودند:

«کسی که نذر کرد که از خدا اطاعت کند، از خدا اطاعت کند، و کسی که نذر کند که معصیت خدا را بکند، معصیت خدا را نکند» [۲٩۶].

[۲٩۶] از احکام و مسائل متعلق به این حدیث آنکه: اگر کس نذر می‌کند که پیج روز روزه بگیرد، به نذر خود وفا کند، و پنج روز روزه بگیرد، و اگر کسی نذر می‌کند که به کدام انسانی به دون حق ضرر می‌رساند، از ایک کارش منصرف گردد، و برایش ضرر نرساند.