٧- باب: الشُّرْبِ قَائِماً
باب [٧]: آشامیدن ایستاده
۱٩۴۱- عَنْ عَلِيٌّ سعَلَى بَابِ الرَّحَبَةِ بِمَاءٍ «فَشَرِبَ قَائِمًا» فَقَالَ: إِنَّ نَاسًا يَكْرَهُ أَحَدُهُمْ أَنْ يَشْرَبَ وَهُوَ قَائِمٌ، وَإِنِّي «رَأَيْتُ النَّبِيَّ جفَعَلَ كَمَا رَأَيْتُمُونِي فَعَلْتُ» [رواه البخاری: ۵۶۱۵].
۱٩۴۱- از علیسروایت است که در (باب الرحبه) [در کوفه] برایش آبی آوردند، او آن آب را در حالت ایستاده نوشید و گفت: بعضی از مردم نوشیدن را در حالت ایستاده مکروه می‌پندارند، و من خودم پیامبر خدا جرا دیدم که به همین طریقی که من آب نوشیدم، آب نوشیدند.
۱٩۴۲- عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، بقَالَ: «شَرِبَ النَّبِيُّ جقَائِمًا مِنْ زَمْزَمَ» [رواه البخای: ۵۶۱٧].
۱٩۴۲- از ابن عباسبروایت است که گفت: پیامبر خدا جایستاده از آب زمزم نوشیدند، [از این جهت سنت است که آب زمزم ایستاده نوشیده شود].