نامه يادگار حضرت مولانا مفتی محمود/
بسم الله الرحمن الرحیم
نامه‌ای که در ذیل می‌خوانید یادگار استاد محترم حضرت مولانا مفتی محمود/میباشد:
«بنده ابتدا در شهر «لارکانه» استان سند پاکستان در حوزه علمیه حضرت مولانا غلام رسول عباسی درس می‌خواندم، پس از آن به شهر ملتان (استان پنجاب) رفتم، بعد از فراغت، استاد محترم حضرت مولانا غلام رسول عباسی از بنده تقاضا نمود که در حوزه علمیه لارکانه بعنوان مدرس انجام و‌ظیفه نمایم، در این مورد بنده طی نامه‌ای از شهر راولپندی -که به درس ترجمه و تفسیر قرآن مشغول بودم- از استاد محترم حضرت مولانا مفتی محمود/نظر خواهی کردم، حضرت استاد محترم نامه‌ای که متن کامل آن ذیلاً درج می‌گردد از شهر دیره اسماعیل خان برایم ارسال داشتند:
عزیز مکرم و محب محترم مولوی خدائی نظر زیدت مجده
السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته -خیریت طرفین مسئول- المرام اینکه محبت نامه آن عزیز رسید من به تاریخ ٢٠ شعبان ٧٨ هـ. بطرف بنون برای شرکت در جلسه مدرسه منبع العلوم رفته بودم و به ٢٦ شعبان واپس به غریب خانه مراجعت نمودم، ملفوف شما را موجود یافتم از حد مسرور گشتم، یادآوری و دعاگوئی این چنین سعادتمندان برای این ناکاره سیه‌کار از حد غنیمت است.
دیروز به ٢٧ شعبان، دیگر ملفوف از آن محترم رسید. جواباً عرض این است که شما به لارکانه قصد روانگی کنید و در جواب آن ضروریات خود را بوجه احسن منکشف ساخته و برای استاد محترم با اشارات لطیفه واضحه مقصد خود را واضح دارید. باقی از غیر محدود شدن اسباق ملول نه شوید و ضعف همت را راه ندهید، قوت ارادی ضعف جسمانی را جبیره خواهد شد، از کتب ابتدائیه و انتهائیه قدر معتد بها زیر درس داشته باشید بسیار مفید است، لیکن شرط است توقف سبق بر مطالعه، بغیر مطالعه درس‌دادن مدرس را بالخصوص نوآموز را مُفنی استعداد است، ایاکم ثم ایاکم. و اعتماد در این مورد بر ذات باری جل مجده کرده باید. هو الموفق والمعین.
این حقیر دعاگوی شما است و مستحق و محتاج دعوات شما هم جمله رفیقان مولوی لعل محمد و عبدالغنی و محمد حسن، امام الدین شاه را سلام عرض دارید. در راولپندی انتظام قیام و طعام چگونه است و حاصل درس قرآن چه سان؟، از تفصیلات مطلع سازید - ملفوف جوابی ارسال ندارید - یک لفاله جناب نزد من موجود است و آینده انشاء الله جواب فی الفور دهم.
والسلام
محمود عفاالله عنه
از عبدالخیل تحصیل و ضلع دیره اسماعیل خان ٢٨ شعبان ١٣٧٨ هـ.ق