اگر به فلان جا برود زن من نیست
چه می‌فرمایند علمای دین در این مسئله:
اگر چنانچه مردی خواست زن خود را تهدید کند و مانع آن شود که به خانه فلان شخص نر‌ود این جمله را بیان می‌کند: اگر به فلان‌جا برود زن من نیست. ضمناً این جمله مستقیماً از طرف شخص به زن گفته نمی‌شود بلک در جمع افرادی (دو زن) این را بیان می‌کند و ایشان زن را متوجه می‌سازند. که باید از رفتن به فلان‌جا خودداری کنی وگرنه طلاق می‌شود.
زن روی لجاجت آن کار را می‌کند و به آنجا که از طرف شوهر منع شده می‌رود و بعد از این مرد نیز پشیمان می‌شود و از زن خواهش و تمنا می‌کند که به زندگیش برگردد و با زن همین را بهانه می‌کند و می‌گوید من تحت هیچ شرایطی حاضر نیستم با تو زندگی کنم.
۱- اینجا حکم شرع در مورد مهریه چیست؟
۲- آیا طلاقی واقع شده است یا خیر؟
الجواب باسم ملهم الصواب
در صورت بالا اگر شوهر نیت طلاق را داشته باشد با رفتن زن به آن خانه یک طلاق رجعی واقع شده است و بعد از آن شوهر بدون رضایت همسرش حق رجوع و ادامه زندگی را دارد و زن می‌تواند از ادامه بنابر طلاق گذشته امتناع ورزد.
وفی الدر:
«لست لك بزوج أو لست لي بامرأة أو قالت له لست لي بزوج فقال صدقت طلاق إن نواه خلافاً لهما».
وفی الدر: «قوله: «طلاق ان نواه» لأن الجملة تصح لانشاء الطلاق كما تصح لانكاره فیتعین الأول بالنتة وقیدنا بالنیة، لأنه لا يقع بدونها اتفاقاً لكونه من الكنایات وأشار إلی انه لا یقو م مقامها دلالة الحال لأن ذلك فیما یصح جواباً فقط وهو الفاظ ليس هذ ا منها وأشار بقوله: طلاق إلی أن الواقع بهذاه الكنایات رجعی كذا في البحر من الكنایات» [رد المحتار: ۲/۴۹۱. کذا فی البحر: ۳/۳۰۵].
والله أعلم بالصواب
خدا نظر -عفا الله عنه-
دار الافتاء حوزه علمیه دار العلوم زاهدان ۲۲/۴/۱۴۱۹هـ.ق