محمود الفتاوی - فتاوی دارالعلوم زاهدان بر اساس فقه حنفی

بازداشتن همسر از ملاقات با محارم در وقت احتمال فتنه و فساد

سوال: شخصی به مادرش می‌گوید‌ چرا نگذاشتی با دختر عمویم ازدواج کنم نگاه کن چقدر زیبا است؟

این حرف را شوهر آن زن می‌شنود و حالا به خانمش اجازه رفتن به خانه عمویش‌ و پسر عموی او نمی‌دهد. آیا شرعاً می‌تواند مانع از رفتن به خانه آنان بشود؟ حا‌ل آنکه این صحبت را شوخی و مسخره ‌گفته و قصد و اراد‌ه‌ای نداشته است؟

الجواب باسم ملهم الصواب

حکم مسئله مذکور از نظر شرع این است: اگر عمو زاده در خانه عمو زندگی می‌کند شوهر می‌تواند خانمش‌ را از خانه عموش‌ باز دارد، چونکه پسر عمو از محارم نمی‌باشد، اما عمو می‌تواند برادرزاده‌اش را در خانه شو‌هرش ملاقات کند و حتی شوهر می‌تواند خانمش را از رفتن به خانه پدر و ما‌درش‌ د‌ر صور‌ت احتمال فتنه باز دارد.

وفی الهندیة:

«وهل یمنع غیر الا بو ین من الزیارة، قال بعضهم لا یمنع المحرم عن ا لزیارة في كل شهر، وقال مشایخ بلخ في كل سنة وعلیه الفتوی، وكذا لو أرادت المرأه أن تخرج لزیارة المحارم كالخالة والعمة والأخت فهو علی هذه الأقاویل، كذا في فتاوی قاضیخان» [الهندیة: ۱/۵۵۷].

وفی الدر: «ولا یمنعها من الخروج إلی الوالدین في كل جمعة ان لم یقدرا علی اتیانها..... ولا یمنعهما من الدخول علیها في كل جمعة، وفي غیرهما من الـمحارم في كل سنة» [الدر المختار مع الرد: ۲/۷۲۱ط کویته].

وفی البدائع:

«للزوج أن یمنع اباها وامها وولدها من غیره ومحارمها من الدخول علیها، لأن الـمنزل منزله، فكان له ان یمنع من شاء ولیس له ان یمنعهم من النظر إلیها وكلامها خارج الـمنزل لأن ذلك لیس بحق له، الٌا ان یكون في ذلك فتنة، بان یخاف علیها الفساد فله ان یمنعهم من ذلك أیضاء» [بدائع الصنائع للکاسانی: ۴/۳۳].

والله أعلم بالصواب

خدانظر -عفا الله عنه-

دارالافتاء حوزه علمیه دارالعلوم زاهدان