خـواندن خطبه به زبان غیر عربی
حکم خواندن خطبه به زبان غیر عربی چیست؟
الجواب باسم ملهم الصواب
خواندن خطبه به زبان عربی سنت و به زبان‌های غیر عربی مکروه است.
إلیک ما قا‌ل أبواحسنا‌ت/:
«فلو خطب بالفارسیة أو بغیرها جاز كذا قالوا، والمراد بالجواز هو لجواز في حق الصلوه بمعنی أ نه یكفی لأداء الشرطیة، وتصح بها الصلوة لا الجواز بمعنی الاباحة المطلقة، فانه لا شك في أن الخطبه بغیر العربیة خلاف السنة المتوارثة من النبي جوالصحابة فیكون مكروها تحریما، وكذا قراءة الاشعار الفارسیة والهندیة فیها» [حاشیة شرح وقایة للعلامه عبد الحی اللکهنوی: ۱/۲۴۲].
«ولما لاحظنا خطب النبی جوخلفائهس وهلم جرا فتنقحنا وجود أشیاء. منها الحمد والشهادتین والصلوة علی النبي والأمر بالتقوی وتلاوة ایه والدعاء للمسلمین والمسلمات وكون الخطبة عربیة -إلى قوله: واما كونها عربیة فلاستمرار أهل المسـلمین في المشارق والمغارب به مع أن في كثیر من الأقاليم كان المخاطبون اعجميين» [مصطفی شرح الـمؤطا للامام ولی الله الدهلوی، نقل از جواهر الفقه: ۱/۳۵۴]. نیز در فتاوی دار العلوم دیوبند، امداد الفتاوی، فتاوای محمودیه، خواندن خطبه به زبان غیر عربی را مکروه گفته‌اند. [فتاوی دار العلوم دیوبند: ۵/۱۴۴.امداد الفتاوی: ۱/۴۳۲. فتاوای محمودیه: ۲/۲۹۲].
والله أعلم بالصواب
خدانظر -عفا الله عنه-
دارالافتاء حوزه علمیه دارالعلوم زاهدان ۲۶/۱۱/۱۴۱۸هـ.ق